Aleksander Rozmus

polski skoczek narciarski

Aleksander Józef Rozmus (ur. 18 stycznia 1901 w Zakopanem, zm. 18 kwietnia 1986 w Ennery pod Paryżem) – polski narciarz, skoczek i kombinator norweski, olimpijczyk z Sankt Moritz. Reprezentant zakopiańskich klubów: SN PTT, Sokoła i Wisły[2]. Dwukrotny mistrz i czterokrotny wicemistrz Polski w skokach narciarskich[3], ponadto wicemistrz w kombinacji norweskiej.

Aleksander Józef Rozmus
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1901
Zakopane

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1986
Ennery

Klub

SN PTT Zakopane
Sokół Zakopane
Wisła Zakopane (od 1927)

Wzrost

169 cm[1]

Rekord życiowy

56,5 m

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Aleksander Rozmus podczas zwycięskich MP 1922
Franciszek Bujak, Aleksander Rozmus, Mikenbrun (1923)

Przebieg kariery

edytuj

Rozmus po zdaniu matury w zakopiańskim gimnazjum pracował jako urzędnik[4]. Narciarstwo zaczął uprawiać jeszcze jako uczeń gimnazjum i w tym czasie pierwszy raz wystartował w zawodach narciarskich występując w barwach SN PTT Zakopane. W roku 1920 wystartował w pierwszych związkowych mistrzostwach Polski, zajmując ostatnie miejsce zarówno w konkursie skoków, jak i w biegu na 18 km[4]. W ciągu jednego roku dokonał jednak znaczącego postępu, zwłaszcza w technice skoku. W 1921 został mistrzem Polski w skokach, uzyskując wówczas odległość 22 metrów na skoczni w Jaworzynce, wygrywając zawody przed Leszkiem Pawłowskim z Czarnych Lwów i Franciszkiem Bujakiem z SN PTT[3] i ustanawiając rekord krajowy. Wcześniej, na otwarciu tej skoczni, swój skok zakończył upadkiem. W 1922 był pierwszy w skokach na międzynarodowych zawodach narciarskich w Zakopanem (oddał najdłuższy skok na 22,5 m), a w sztafecie zajął 2. miejsce. W Worochcie obronił tytuł mistrza kraju. Po raz kolejny pobił rekord skoczni i Polski w Jaworzynce uzyskując 27 metrów[4]. Zdobył też brązowy medal w dwuboju[5]. Z wynikiem 18 metrów został pierwszym rekordzistą skoczni w Krakowie[6].

 
Grupa polskich narciarzy podczas zawodów w Worochcie w 1922 roku. Aleksander Rozmus drugi z lewej.

W styczniu 1923 Rozmus na obiekcie w Jaworzynce osiągnął odległość 30,5 m[7], bijąc własny rekord kraju. Skoki rozegrano w trzech kategoriach: seniorów I i II klasy oraz młodszych. Rozmus słynął wówczas z faktu, iż wraz z Henrykiem Mückenbrunnem, szusował na nartach w stromych żlebach w Tatrach[5]. Na zakończenie kursu prowadzonego przez niemieckiego trenera Seppa Bildsteina Rozmus był 2. w skokach i 3. w slalomie na mistrzostwach Polski. Był 19. w skokach na mistrzostwach Szwajcarii w Grindelwaldzie, 3. w skokach i 29. w biegu na 22 km w Luchon (Coupe de FrancePuchar Francji) i 22. w skokach w Semmeringu, w Austrii[5]. Były to jedne z pierwszych międzynarodowych występów polskich skoczków poza granicami Polski, nie licząc startów w Czechosłowacji. W 1924 był 6. w skokach na zawodach w Szumawie (Czechosłowacja).

W 1925 startował na zawodach FIS w Jańskich Łaźniach, gdzie był 46. w skokach i 59. w biegu na 18 km w I klasie. Został ponadto wicemistrzem Polski w kombinacji[5] i w skokach[3]. W 1927 startował w zawodach FIS w Cortina d’Ampezzo; w kombinacji norweskiej był 24., w skokach 25., a w biegu 38. W styczniu 1928 podczas eliminacji przedolimpijskich, rozgrywanych w ramach mistrzostw Zakopanego, Rozmus zajął drugie miejsce i został zakwalifikowany do polskiej reprezentacji na Igrzyska Zimowe w St. Moritz. Był już wówczas zawodnikiem sekcji narciarskiej Wisły Zakopane[5]. W Szwajcarii startował w dniach 17 i 18 lutego w kombinacji klasycznej, w której to konkurencji był 22. (24. w biegu na 18 km i 10. w skokach, w których odległością 56,5 m ustanowił nowy rekord Polski; w pierwszej serii wylądował na 49 m) oraz 18 lutego w konkursie skoków, zajmując w nim 25. miejsce z notą 13,166 pkt. Miał skoki o długości 41 m i 53 m[1]. Po powrocie do kraju wywalczył srebro na MP w skokach[3].

W 1929 startował na zawodach FIS w Zakopanem. W konkursie, który odbył się 5 lutego, przy prawie 30 stopniach mrozu, na Krokwi Rozmus oddał skoki na odległość 48 m i 49 m, z czego ten pierwszy zakończył upadkiem i w związku z tym zajął odległą 37. lokatę[5]. W 1930 zdobył swój ostatni – srebrny – medal skokowych mistrzostw Polski[3].

Po zakończeniu kariery

edytuj

W sierpniu 1939 został zmobilizowany do Wojska Polskiego i uczestniczył w kampanii wrześniowej, a następnie w czasie okupacji niemieckiej był kurierem tatrzańskim[2] i działał w polskim ruchu oporu. Wkrótce po roku 1940 udało mu się przedostać do Francji i tam działał przeciwko okupantom we francuskim podziemiu. Po zakończeniu II wojny światowej nie powrócił już do Polski i na stałe zamieszkał we Francji pracując tam, między innymi, jako instruktor narciarski w Chamonix, razem z Henrykiem Mückenbrunnem.

Zmarł 18 kwietnia 1986 w Ennery pod Paryżem. Został pochowany na paryskim cmentarzu Père-Lachaise[5].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Osiągnięcia

edytuj
1928   Sankt Moritz 22. miejsce (w kombinacji klasycznej), 25. miejsce (w skokach)

Starty A. Rozmusa w konkursach skoków na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 18 lutego 1928   Sankt Moritz Olympiaschanze indywid. 41,0 m 53,0 m 13,166 pkt 6,042 pkt Alf Andersen

Starty A. Rozmusa w kombinacji na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Dyscyplina/konkurencja Wynik Strata Zwycięzca
22. 18 lutego 1928   Sankt Moritz kombinacja norweska
skoki
bieg na 18 km
8,781 pkt. 9,052 pkt. Johan Grøttumsbråten
1925   Jańskie Łaźnie 46. miejsce (w skokach), 59. miejsce (w biegu na 18 km)
1927   Cortina d’Ampezzo 24. miejsce (w kombinacji norweskiej), 25. miejsce (w skokach), 38. miejsce (w biegu na 18 km)
1929   Zakopane 37. miejsce (w skokach)

Sukcesy krajowe

edytuj
  • mistrz Polski w skokach: 1921, 1922
  • wicemistrz Polski w skokach: 1923, 1925, 1928, 1930
  • wicemistrz Polski w kombinacji klasycznej: 1925
  • brązowy medalista MP w kombinacji klasycznej: 1922.

Przypisy

edytuj
  1. a b Aleksander Rozmus Biography and Olympic Results. Sports-Reference.com. [dostęp 2011-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)]. (ang.).
  2. a b Rozmus Aleksander. olimpijski.pl. [dostęp 2016-06-05].
  3. a b c d e Wyniki Mistrzostw Polski - 1920-2002. skijumping.pl. [dostęp 2011-08-19].
  4. a b c Szatkowski 2005 ↓, s. 1.
  5. a b c d e f g Szatkowski 2005 ↓, s. 3.
  6. Adrian Dworakowski: Przewodnik po polskich skoczniach narciarskich 2016. skijumping.pl. [dostęp 2018-06-29].
  7. Szatkowski 2005 ↓, s. 2.
  8. M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia

edytuj