Adrian Bernhard von Borcke
Adrian Bernhard von Borcke (ur. 21 lipca 1668 w Alt Döberitz, zm. 25 maja 1741 w Berlinie[1]) – pruski feldmarszałek i minister. Był jednym z najbliższych doradców króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I[2].
| feldmarszałek | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1690–1741 |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
Minister stanu |
| Odznaczenia | |
| |
Rodzina
edytujAdrian pochodził ze starej pomorskiej szlachty z rodu Borcke. Jego ojciec Andreas von Borcke (1646–1675), elektor brandenburski i właściciel Regenwalde, Stargordt i Döberitz, zmarł wcześnie. Jego matką była Benigna Maria von Wedel (zm. 1690). Adrian Bernhard von Borcke był żonaty. Jego żoną została w 1699 Antoinette Hedwig von Hallard-Elliot. Miał z nią trzech synów i siedem córek, z których przeżyli go tylko dwaj synowie i dwie córki.
Kariera
edytujW latach 1683–1686 uczęszczał do gimnazjum w Neustettin. W 1686 wyjechał na dwa lata, na studia na Uniwersytecie Brandenburskim we Frankfurcie. Następnie na Uniwersytet w Lipsku. Odbył dwuletnią wycieczkę kawalerską po Włoszech i Francji. W 1690 po śmierci matki wrócił do domu.
Postanowił zostać oficerem. Został adiutantem generała von Spaen. W 1691 awansowany został na kapitana i dowódcę kompanii. Przez siedem lat brał udział w walkach i oblężeniach podczas wojny palatynackiej we Flandrii. W 1694 Feldmarszałek von Flemming awansował do stopnia majora i mianował adiutantem generalnym. Jako podpułkownik i szef swojego pułku brał udział w kampanii do końca.
W 1701 wziął udział w uroczystościach koronacyjnych w Królewcu. W 1704 objął Pułk Koronny jako pułkownik i dowódca. kilka następnych lat brał udział w wojnie o sukcesję hiszpańską. W 1709 awansowany został na generała. W 1713 Borcke otrzymał nowo utworzony pułk nr 22, a także prawo do stanowiska gubernatora w Szczecinie. Wniósł znaczący wkład w renowację i rozbudowę miasta, które zostało mocno zniszczone podczas wojny północnej. Odznaczony Orderem Orła Czarnego.
W latach 1717–1721 rozbudował pałac w Starogardzie, później tytuł szlachecki Graf. Pod przywództwem Borckego Stralsund i wyspa Rugia zostały na krótki czas odebrane Szwedom. Jako generał porucznik został wysłany na dwa lata do Wiednia jako pruski wysłannik na niemiecki dwór cesarski.
W 1722 otrzymał zlecenie utworzenia skarbu miejskiego na Pomorzu. Został powołany do tajnej Rady Stanu w Berlinie. Król chciał mieć opinię nie tylko o tajnych sprawach państwa, ale także o osobistych sprawach domu królewskiego i jego rodziny. W 1728 Friedrich Wilhelm I mianował Borckego ministrem stanu i gabinetu odpowiedzialnym za sprawy zagraniczne. W 1737 mianowany został feldmarszałkiem generalnym.
W październiku 1740 Fryderyk II wysłał Borckego z misją dyplomatyczną do Hanoweru na spotkanie z brytyjskim królem Jerzym II. Zmarł w 1741.
Przypisy
edytuj- ↑ Alt Döberitz, [dostęp 2020-10-08].
- ↑ Adrian Bernhard von Borcke, [dostęp 2020-10-08].
Bibliografia
edytuj- Wulf-Dietrich von Borcke: Zwischen Europas Kriegsschauplätzen und Preußens Außenpolitik. Adrian Bernhard Graf von Borcke-Stargordt – erster Schloßherr von Stargordt in Pommern. In: Pommern. Zeitschrift für Kultur und Geschichte. Heft 4/2007, ISSN 0032-4167, S. 6–17.
- Gottfried von Bülow: Borcke, Adrian Bernhard Graf von. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 3, Duncker & Humblot, Leipzig 1876, S. 156 f.
- Jürgen Hahn-Butry (Hrsg.): Preußisch-deutsche Feldmarschälle und Großadmirale. Safari, Berlin 1938.
- Karl Friedrich Pauli: Leben grosser Helden des gegenwärtigen Krieges, Band 7, Halle 1761, S. 1–34
- Kurt von Priesdorff: Soldatisches Führertum. Band 1, Hanseatische Verlagsanstalt Hamburg, o. O. [Hamburg], o. J. [1937], DNB 367632764, S. 92–93, Nr. 162.
- Hans Saring: Borcke, Adrian Bernhard Graf von. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, S. 459 f.
- Rolf Straubel: Biographisches Handbuch der preußischen Verwaltungs- und Justizbeamten 1740–1806/15. In: Historische Kommission zu Berlin (Hrsg.): Einzelveröffentlichungen. 85. K. G. Saur Verlag, München 2009, ISBN 978-3-598-23229-9, S. 110
- Borck (Adrian Bernhard, Graf von). In: Johann Heinrich Zedler: Grosses vollständiges Universal-Lexicon Aller Wissenschafften und Künste. Supplement 4, Leipzig 1754, Spalte 209 f.