Apple Inc.
“Cool.”
“Uncool.”
“i
PodKill you!!!”
“Apple computers zijn dúúr!”
Apple (voor de ene mensen en voor de anderen) is een oorspronkelijk revolutionaire organisatie uit de Verenigde Staten die later uitgroeide na een voorzichtige Apple-revolutie (onder projectnaam iMac) tot een computerbedrijf waar eigenlijk niets meer over is, althans van de oorspronkelijke revolutionaire stijl, want momenteel is het meer waard dan de vijand van Apple, nl. Microsoft. Apple staat bekend om de keiharde inslag bij de media en aanzetten tot nieuwe producten onder de naam Apple die allemaal als doel hadden om de markt te veroveren en de "imperialistische honden van Microsoft" [1] te verslaan en van de troon te stoten.
Tijdlijn[bewerken]
Voor de oprichting[bewerken]
Een groepje computernerds met de naam Bill Gates, Steve Jobs, Ronald Wayne en Steve Wozniak hadden wat geëxperimenteerd in 1975 om iets uit te vinden dat het papier overbodig zou gaan maken. Zij wisten al dat het 400 keer zo groot zou worden [2] en dat het op elektriciteit zou gaan werken. Het werd uiteindelijk een computer, niet computers zoals we ze nu kennen, maar hele andere. Veel grotere. In feite bestond de computer, dan wel, een kastcomputer met bijbehorende monitor, muis, toetsenbord en speakers, al een tijdje en was er al kort een besturingssysteempje dat verder niet veel kon dan allerlei dingen van het militaire regime van de VS opslaan en doorverzenden op een floppy (?). Deze vier personen kregen het idee met een aantal "geleende" documenten (op papier) om zelf een computer te bouwen van het geld dat ze zelf hebben gespaard en gekregen door de welbekende baantjes als papierprikkelateur, krantenbezorger en bedelaar op niveau.
In den beginne...[bewerken]
De Apple I was het allereerste product dat het nog jonge Apple ooit op de markt bracht. Het was een ...... ding dat verdomd veel op een toetsenbord leek of een hoop hout dat afkomstig was van een willekeurige stortplaats voor vuilnis. De Apple I zou slechts een kleinere versie worden van de grotere computers uit die tijd. Het had alleen geen beeldscherm, waardoor het nogal nutteloos werd bevonden door velen. Het was toch het allereerste, alleen verkocht het gewoon niet waardoor het troep bleek. Pas toen Apple II kwam ging het al wat beter. Er werd namelijk verkocht! Deze computer leek al wat meer op een "normale" computer en had eigenlijk zelfs al een besturingssysteempje, al was deze simpel. Apple had als doel meerdere dingen te gaan maken en er ook door te gaan verdienen.
Bill Gates verlaat Apple[bewerken]
Opeens kwam er het nieuws binnen na een jaar van het introduceren van de Apple II, dat Bill Gates, een medewerker/mede-oprichter van Apple het bedrijfje zou gaan verlaten om zelf te beginnen met de kennis die hij bij Apple had opgebouwd, én wat zelfgemaakte aantekeningen en ideeën, die hij zou gaan verwerken in zijn opgerichte bedrijf Microsoft. Hij kwam al snel met wat versies van een zogeheten Windows, die verkochten, meer zelfs dan Apple deed. De drie van Apple begonnen hem te beschouwen als een verrader en overloper die de informatie gebruikte die Apple ook ging gebruiken. Vanaf dat moment broeide de strijdlust op van Apple om steeds betere dingen te ontwikkelen en te verkopen - het begin van een nieuw begin, een begin van een oorlog die nog heel lang gaat duren.
De eerste Macs en ene Lisa[bewerken]
Het is inmiddels al wat jaren later en men van Apple was al bezig om een "echte" computer te bouwen, al zou dit nooit lukken. Deze computer wilden zij niet Apple III noemen, maar zij gaven het de naam Lisa. Waarom is onduidelijk, want men had deze ook Frida, Michelle, Tina, Hannah, Macintosh OS X 1 of anders kunnen noemen, maar zo blijft de naam herkenbaar. Deze computer had al de kenmerken van een standaard computer, een computer zelf, een monitor, een muis met slechts één knop, een toetsenbord, een hoop snoeren en slechts één floppy-inganggeval. Verder kon men er niets mee, behalve aanzetten, er een blik op werpen, wat slaan op het toetsenbord en uitzetten. Nee, men was nog niet ver genoeg voor de grote doorbraak, die er - zoals eerder vermeld werd - nooit zou komen. Later kwamen nog wat prullen, een mislukte laptop en Bakken met ingebouwd beeldscherm, maar verder kwam men niet verder dan een flikkerend schermpje en een paar lettertjes die erop geprogrammeerd stonden. Apple stond op het punt om failliet te gaan.
“Fuck you!”
“Ha Ha, got cha Steve!”
Ondergang[bewerken]
Door de briljantheid van het ontwerp [3], maar de simpelheid en de nutteloosheid van de producten van Apple deden het bedrijf letterlijk de das om. Na een reeks producten waar men echter wél nut in kon vinden, zoals een raar kubus-achtig geval waar men volgens een groep afgestudeerde n00bs zeer veel geheugen op kon zetten, dus ook floppy's, een aantal andere computers, zoals een draagbare computer (een revolutie toentertijd) en nog meer producten kwam er een mokerslag: Ook Steve Jobs verliet, naast Bill Gates dat al eerder gedaan te hebben Apple om zijn eigen deel op te richten, namelijk NeXT Inc., een computerbedrijfje, bijna hetzelfde als Apple, dat iets later zijn ondergang tegemoet zou komen dan dat Apple zou gáán doen, namelijk in 1996 en Apple was niet meer in 1994, althans, voor heel even.
Opstaan en opnieuw beginnen - iMac-generatie[bewerken]
Apple was, wat betreft het maken van computers helemaal dood, en alleen het maken van software was nog mogelijk omdat Apple nu eenmaal failliet was, al was het nooit failliet verklaard. Echter kwam daar in 1997 het wonder: Bill Gates kwam heel even terug bij Apple door het bedrijf weer op de been te helpen en zomaar eventjes 150 miljoen dollartjes te doneren aan Apple, om het bedrijf weer op de been te helpen. Dit vond men wel leuk, maar dit verbeterde de innerlijke stemming met Microsoft onderling niet, want de haat en nijd was er nog steeds doordat men onlangs een rechtszaak over copyright had gehad, die door niemand gewonnen werd. Ook was er door de financiële injectie door Microsoft een deel van de aandelen nu in handen was van de vijand.
In datzelfde jaar wilde Steve Jobs weer terug naar zijn oude vertrouwde stek, want NeXT stond ook op de rand van instorten en NeXT kreeg geen injectie van een handvol miljoenen. Er werd in het begin gepeinst, maar toch nam men Jobs weer terug en Apple kocht ook direct NeXT voor het symbolische bedrag van 1 miljoen euro die direct in de bankrekening van de baas van NeXT ging, terwijl de andere werknemers van een kleine vergoedingspremie konden genieten.
Apple begon direct groot met het bedenken van nieuwe computers. Men begon met de iMac, een soort eerste Mac (de Bak met een ingebouwd beeldscherm en een gleuf), maar dan met rare kleuren en een vreemde vorm. Speakers aan de onderkant van het beeldscherm, en de Bak werd hierbij weggelaten. Nogal vreemd aangezien Apple zijn gehele korte en lange leven al met Bakken werkt. De iMac was volgens velen niet zo bijzonder, maar het meest bijzondere was toch wel dat fenomenale stuk vernuft dat men een handvat noemt. Deze iMac was officieel door dat ongelooflijk geniale handvat dus draagbaar, en een gat in de markt. Echter heeft Apple na al die jaren een reputatie opgebouwd dat men weinig met Apple computers kan, al waren de functies van de iMac verhonderdvoudigd. Toch bleef er een dilemma hangen, ondanks de meerdere functies namelijk de betrouwbaarheid. Het opstarten mocht dan wel duizend keer sneller gaan dan Windows 98, toch kon men er alsnog weinig mee, omdat de eerste iMacs kuren vertoonden. De latere versies hadden wel de laatste bugs naar de hel geholpen.
De weg terug - iBook-generatie[bewerken]
Door het doorbrekende succes van het handvat en het directe falen van het systeem zelf, dat door een groep werknemers in elkaar is gezet door wat typen, stressen, koffie morsen en nog meer typen en programmeren, moest men met wat beters komen. Qua ontwerp was er niets mis, het was nog eens vrolijk, althans, voor sommigen té. Men wist wel dat de iMac niet echt draagbaar te noemen is doordat het niet in een koffer past, al vormen rugzakken een uitzondering, maar hierbij is wel een back-pack voor nodig met een hoop inlaadruimte en een sterke rug, aangezien de iMac nu niet bepaald een veertje was. Voor dit probleem kwam de eerste oplossing: een soort laptop, die een aantal generaties ná de Osborne 1 kwam, namelijk de iBook. Apple probeerde al eens eerder een soort van laptop te maken, nl. de Powerbook, maar dit faalde wederom, omdat het systeem niet deugde, en de laptop zelf al helemaal niet met een bal in de computer zelf dat een trackpad moest voorstellen. De iBook was echter een perfecte fit-in bij de iApple-familie omdat de iBook ook vrolijke kleurtjes had, en, daar is 'ie weer, dat geniale, fantastische, adembenemende, OMFGWTFBBQROFFLMFAO,
HANDVAT!!!
De iBook mocht dan wel een rare vorm hebben, een handvat had 'ie, en dat maakte de iBook ook zo aansprakend, dus de iBooks gingen weer de winkels uit, terwijl de iMacs allemaal de containers invlogen. Men wilde iets anders!
Verbetering - iPod-generatie[bewerken]
In 2001 kwam iemand op de angstaanjagende gedachte dat men computers wel kende, en men nu eens wat nieuws wilde dan al die nieuwe uitvindingen op het gebied van computers die toch allemaal niet deugden, al was dit al een stuk beter geworden. Men ging meer focussen op iets anders, en men legde de computers apart. Men ging iets met muziek doen, aangezien bijna iedereen iets met muziek heeft. Men dacht aan een walkman, een Apple editie van een walkman, met meer geheugen, harder volume (vanaf hier de audiokwestie en de schrikbarende groei van het aantal doven) en een betere draagbaarheid. Men dacht direct al aan een handvat, maar men kon geen walkman voorstellen met een handvat, dus dat idee was nogal idioot, met name omdat de walkman al bijna in de handpalm paste. Men wilde daarom iets dat helemaal in de handpalm paste. Dit werd de eerste iPod. Een rechthoekig voorwerp met een beeldschermpje, wat gaten en een raar rond ding met knoppen eromheen en letters. Het was nog niet mooi, maar er kon al meer muziek op dan de supercomputer van Mofrika uit de Tweede Wereldoorlog.
Nadat de iPod steeds groter werd qua geheugen, en iets kleiner qua bouw, met alleen een raar rond ding dat overbleef en genoot van een aanraakherkenningsfunctie, ging men eindelijk eens nadenken hoe men de computers eens beter kon maken. Men had inmiddels nieuwere versies van de iMac gepresenteerd, maar men had er niets aan omdat het allemaal troep was, hoe mooi het ook leek. Echter was daar het antwoord in een simpele verandering, maar een pijnlijke: in 2005 overschakelen naar Intel processors! Er ging weliswaar 20 jaar aan werk naar de klåtä van, maar het hielp. De iMacs begonnen eindelijk te werken, en Mac OS X begon eindelijk goed te lopen na de introductie van versie Tiger.
Naast de iMac en het uitsterven van de oude iBooks ging men de nieuwe iBooks introduceren, met een andere versie van deze laptops, namelijk de MacBooks. In feite zijn deze hetzelfde, alleen zijn ze anders qua uiterlijk en een paar aanpassingen van binnen, al zijn deze niet te zien met die beschermende laag er bovenop. Daarom is de MacBook ook niet noemenswaardig.
Evenaring van Microsoft - iPhone-generatie[bewerken]
Nadat de iMac steeds groter werd en de Bak weer terugkwam met zelfs
met een nu eindelijk goed werkend besturingssysteem, kon men eindelijk weer rustig slapen en denken over nieuwe dingen. Eén zo'n nieuw ding was de iPhone in 2007, een telefoon met een gloednieuw touch-screen d.m.v. kleine microscopische Finse nanoslaven en veel meer functies dan een normale telefoon überhaupt gehad heeft en nodig hoeft te hebben. Men kon naast het sms'en namelijk ook chatten, internetten en nog veel meer, want de mens is innovatief, doordenkend, maar niet bewust van de noodrem dat "overbodigheid" heet. Hier kreeg Apple weer een reputatie van. Dat begon men wel te merken na de uitvinding van nog een bizar nieuwe uitvinding.
Natuurlijk werd er naast de iPhone ook verder geproduceerd met de iPod, die opeens touch-screen kreeg en de iKNGDHGiPI zag voor het eerst het licht. Ook werd Tiger opeens Leopard en de MacBook kreeg een broertje, namelijk de MacBook Pro.
Heersing - iPad-generatie en verder[bewerken]
De iPad zag voor het eerst het licht in 2009. Een dun blok, met nogmaals een touch-screen en nog veel meer Finse nanoslaven die niet betaald krijgen en geen voedsel met andere voorzieningen, en geen camera. De iMacs (latere), iPod (latere versies, geen klassieke), iKNGDHGiPI, iKNGDHGiI en iPhone hadden er een. De iPad had daarmee een groot gebrek, naast een zogeheten multi-task functie waar men zich aan ergerde. De iPad werd al goedkoop op de markt gezet, maar door de grote media-aandacht wilde men meer iPads, want iedereen wilde er één. Voor de mensen in Afrika bedacht men een goedkopere oplossing die in de afbeelding hiernaast te zien is.
Sindsdien gaat alles zijn gang en zijn er nieuwe varianten gekomen op diverse producten. Als nieuw product om toch nog wat variatie te krijgen in de schijnbaar eindeloze reeks nieuwe versies op de bestaande gamma's, werd er de Apple Watch ontwikkeld: een hi-tech horloge met een hoop functies zoals het kunnen zien van de tijd. Hopeloos ouderwets natuurlijk, omdat iedereen de tijd ziet op zijn of haar Smartphone.
Zie ook[bewerken]
 |
Vastgenagelde versie: 4 oktober 2010 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
| |
Voetnoten[bewerken]
- ↑ Zie zelf als missie hadden om een nieuwe wereldorde te vestigen, zie: "Can you imagine, that all computers in the world are running Windows 98?"
- ↑ Na een schatting door ondersteboven op een papiertje te hebben gestaan met een stapel dozen op de grond.
- ↑ Hier is geen referentie voor, dus is deze uitspraak totaal onwaar, aldus een Microsoft-medewerker.
- - - - - - - - - - - - -