vaccin
Occitan
Etimologia
- De vaccina, eissit del latin vaccinus « al subjecte de vaca ». Lo virus avent estat istoricament pres dans las pustulas del pièg de las vacas puèi inoculat a l’èsser uman pel preservar de la variòla.
Prononciacion
/βa't͡si/
Sillabas
vac|cin
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| vaccin | vaccins |
| [βa't͡si] | [βa't͡sis] |
vaccin masculin
- Quina que siá substància inoculada a un individú per l’immunizar contra la malautiá que produguèt aquela substància (vaccin preventiu) o per lutar contra la malautá (vaccin terapeutic).
- (metonimia) La quita inoculacion, la vaccinacion.
Parents
Francés
Etimologia
- De vaccine, eissit del latin vaccinus « al subjecte de vaca ». Lo virus avent estat istoricament pres dans las pustulas del pièg de las vacas puèi inoculat a l’èsser uman pel preservar de la variòla.
Prononciacion
França (Nancí) : escotar « vaccin »
França (Cornimont) : escotar « vaccin »
Prononciacion
/vaksɛ̃/
Sillabas
vac|cin
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| vaccin | vaccins |
| [vaksɛ̃] | |
vaccin masculin