turc

Occitan

Etimologia

⊟ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/tyɾk/, /tyɾk/

França (Bearn) : escotar « turc »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	turc	turcs
	[tyɾk]	[tyɾks]
Femenin	turca	turcas
	[ˈtyɾko]	[ˈtyɾkos]

turc masculin

1. Persona originària de Turquia
2. Ling. Lenga turquesa parlada en Turquia, en Bulgaria, en Grecia e dins qualques estats vesins.

Derivats

• turqués

Traduccions

alemand: Türke (de) masculin (1), Türkisch (de) neutre (2) anglés: Turkish (en)

francés: Turc (fr) masculin (1), turc (fr) masculin (2) italian: turco (it) masculin

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	turc	turcs
	[tyɾk]	[tyɾks]
Femenin	turca	turcas
	[ˈtyɾko]	[ˈtyɾkos]

turc masculin

1. Relatiu a la Turquia o a la lenga turca.

Traduccions

alemand: türkisch (de) anglés: Turkish (en)

francés: turc (fr) italian: turco (it)

Vejatz tanben

• Mots en turc dins lo Wikiccionari
• turc sus Wikipèdia