signatura

Occitan

Etimologia

Del latin signatura.

Prononciacion

/sinnaˈtyɾo/, /sinnaˈtyɾo/

França (Bearn) : escotar « signatura »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
signatura	signaturas
[sinnaˈtyɾo]	[sinnaˈtyɾos]

signatura femenin

1. Accion de signar.
2. Nom d’una persona escrit de sa man, mes a la fin d’una letra, d’un contrat, o d’un acte, per lo certificar, lo confirmar.

Traduccions

alemand: Unterschrift (de) femenin anglés: signature (en) bielorús: подпiс (be) masculin catalan: signatura (ca) femenin

francés: signature (fr) femenin italian: firma (it) femenin rus: подпись (ru) femenin ucraïnian: підпис (uk) femenin

Referéncias

• "vòstras referéncias"