Vejatz lo contengut

refusar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

incertan, del latin vulgaire *refusare.

Prononciacion

/refy'za/

re | fu | sar (2)

Nom comun

refusar masculin invariable

  1. Voler pas far çò que se deu, prescrit, ordonat; regetar çò qu'es demandat.
  2. (Per extension) Regetar la frequentacion de la gent;
  3. Regetar una ofèrta; acceptar pas çò qu'es ofèrt.
  4. Admetre pas, recebre pas

Sinonims

Antonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu refusar
Gerondiu refusant
Participi passat
singular plural
masculin refusat refusats
femenin refusada refusadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present refusi
refuse[N 1]
refusas refusa refusam refusatz refusan
Imperfach refusavi refusavas refusava refusàvem refusàvetz refusavan
Preterit refusèri refusères refusèt refusèrem refusèretz refusèron
Futur refusarai refusaràs refusarà refusarem refusaretz refusaràn
Condicional refusariái refusariás refusariá refusariam refusariatz refusarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present refuse refuses refuse refusem refusetz refusen
Imperfach refusèssi refusèsses refusès
refusèsse
refusèssem refusèssetz refusèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu refusa ! refusem ! refusatz !
Negatiu refuses pas ! refusem pas ! refusetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)