mitic
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/mi'tik/ França (Bearn) : escotar « mitic »
Sillabas
mi|tic
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | mitic | mitics |
| [mi'tik] | [mi'tiks] | |
| Femenin | mitica | miticas |
| [mi'tiko̞] | [mi'tiko̞s] | |
mitic
- Qu'aperten al mite, qu'es fondat sus un mite, que mòstra un mite. Qu'es del domèni de la fabla.
- (per extension) Complètament inventat, elaborat per la tradicion e se piejant sus pas cap pròva. Imaginari, fabulós; se basant sus un substrat benlèu real, mas desformat per una tradicion fòrça anciana, que ven de la nuèch dels temps.
- (per extension) (familièr) Fòrça celèbre, legendari, digne d’èsser celebrat coma excepcional. Que fa somiar o que dona l'enveja de l'encontrar, de l’obténer, etc.