galopar

Occitan

Etimologia

Del francic *wala hlaupan « córrer ben ».

Prononciacion

/ɡaluˈpa/, /ɡaluˈpa/

Sillabas

ga|lo|par

Vèrb

galopar

1. Anar al galòp.
2. (per extension) Èsser sus una cavalina, dins un atelatge que va al galaup.
3. (per extension) Acotir quicòm o qualqu'un.

Mots aparentats

• galòp
• galopada

Variantas dialectalas

• galaupar (gascon) (provençal)

Traduccions

alemand: galoppieren (de) anglés: gallop (en) basc: catalan: galopar (ca)

espanhòl: galopar (es) francés: galoper (fr) italian: galoppoare (it) portugués: galopar (pt)

Catalan

Etimologia

Adaptacion del francés galoper.

Prononciacion

Oriental: /gəɫuˈpa/, /gəɫuˈpa/

Occidental: nord-occidental /gaɫoˈpa/, /gaɫoˈpa/, valencian /gaɫoˈpaɾ/, /gaɫoˈpaɾ/

Sillabas

ga|lo|par

Vèrb

galopar

1. galopar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Adaptacion del francés galoper.

Prononciacion

/galo'par/, /galo'par/

escotar « galopar »

Sillabas

ga|lo|par

Vèrb

galopar

1. galopar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Adaptacion del francés galoper.

Prononciacion

Portugal /gɐluˈpaɾ/, /gɐluˈpaɾ/

Brasil /galoˈpaɾ/, /galoˈpaɾ/, /galoˈpa/, /galoˈpa/

Sillabas

ga|lo|par

Vèrb

galopar

1. galopar ^(oc)