escandir

Occitan

Etimologia

⊟ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

/eskanˈdi/, /eskanˈdi/

Sillabas

es | can | dir (3)

Vèrb

escandir

1. Caufar amb una flamba.
2. (gascon) Martelar.
3. ((aranés) Escantir.

Variantas dialectalas

• eschandir

Traduccions

francés: chauffer avec une flamme

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	escandir
Gerondiu	escandissent
Participi passat
	singular			plural
masculin	escandit			escandits
femenin	escandida			escandidas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	escandissi	escandisses	escandís	escandissèm	escandissètz	escandisson
Imperfach	escandissiái	escandissiás	escandissiá	escandissiam	escandissiatz	escandissián
Preterit	escandiguèri	escandiguères	escandiguèt	escandiguèrem	escandiguèretz	escandiguèron
Futur	escandirai	escandiràs	escandirà	escandirem	escandiretz	escandiràn
Condicional	escandiriái	escandiriás	escandiriá	escandiriam	escandiriatz	escandirián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	escandisca	escandiscas	escandisca	escandiscam	escandiscatz	escandiscan
Imperfach	escandiguèsse	escandiguèsses	escandiguèsse	escandiguèssem	escandiguèssetz	escandiguèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	escandís !	—	escandiscam !	escandissetz !	—
Negatiu	—	escandiscas pas !	—	escandiscam pas !	escandiscatz pas !	—