colonia
 Veire tanben : Colonha
|
Occitan
Etimologia
- Del latin colonia (« colonia » (reüion d’òmes installats dins un autre país), « colonia » (vila o país, poblat pels colons), « proprietat al camp », « tèrra », « demorança », « domicili »).
Prononciacion
/kuluˈnio̞/
- França (Bearn) : escotar « colonia »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| colonia | colonias |
| [kuluˈnio̞] | [kuluˈnio̞s] |
colonia femenin
- Populacion installada luènh de son luòc d’origina per i prosperar, e que manten de ligams privilegiats amb la metropòli.
- Establiment fondat dins una contrada alunhada de la metropòli e demorant sota sa dependéncia.
- (per extension, nom collectiu) Gropament de fòrça gents d'un meteis país mai o mens alunhat, installats de biais durable e demorant entre eles dins lo país d’aculhença.
- Establiment penitenciari que l'objectiu es de reeducar los castigats lor fasent far d'òbras agricòlas.
- (analogia, nom collectiu) Grop d’animals o de vegetal de meteissa espècia vivent ensemble.
Derivats
- colonial
- colonialisme
- colonialista
- colonia de poblament
- colonia de vacanças
- colonia penitenciària
- colonizador
- colonizacion
- colonizar
Parents
Traduccions
|
|
Espanhòl
Etimologia
- Del latin colonia (« colonia » (reüion d’òmes installats dins un autre país), « colonia » (vila o país, poblat pels colons), « proprietat al camp », « tèrra », « demorança », « domicili »).
Prononciacion
/koˈlonja/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| colonia | colonias |
| [koˈlonja] | [koˈlonjas] |
colonia femenin
Italian
Etimologia
- Del latin colonia (« colonia » (reüion d’òmes installats dins un autre país), « colonia » (vila o país, poblat pels colons), « proprietat al camp », « tèrra », « demorança », « domicili »).
Prononciacion
/ko'lɔnja/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| colonia | colonie |
| [ko'lɔnja] | [ko'lɔnje] |
colonia femenin