campana

La campana de Sant Antòni de Chastèl de Murat

Occitan

Etimologia

Del latin campāna, del nom de la region de Campania ont èran fargadas.

Prononciacion

/kamˈpano/, /kamˈpano/

França (Bearn) : escotar « campana »

Sillabas

cam | pa | na (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
campana	campanas
[kamˈpano]	[kamˈpanos]

campana femenin

1. Instrument de percussion metallic en forma de vas redond, mai alargat a la basa, que tinda quand sas parets son percutadas per un batalh interior o un martèl exterior.

Derivats

acampanar (gascon) campanada campanaire (gascon) campanal campanar campanatge

campanejar campanèla campaneta campanetge campanièr

Locucions

• cascalhejar coma una campana fenduda
• virar coma una campana

Traduccions

alemand: Glocke (de) femenin anglés: bell (en) breton: kloc'h (br) bulgar: камбана (bg) catalan: campana (ca) femenin chèc: zvon (cs) espanhòl: campana (es) femenin francés: cloche (fr) femenin grèc: καμπάνα (el) ido: klosho (io)

islandés: bjalla (is) italian: campana (it) femenin neerlandés: bel (nl), klok (nl) ongrés: harang (hu) polonés: dzwon (pl) portugués: sino (pt) masculin romanés: clopot (ro) rus: колокол (ru) ucraïnian: дзвоник (uk)