Vejatz lo contengut

Trebes

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vila d'Occitània
Trebes
Trèbes
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista dempuèi lo lac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 12′ 38″ N, 2° 26′ 32″ E
Superfícia 16,36 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
161 m
90 m
67 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Carcassés
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
111
Carcassona
Canton
1118
burèu centralizator de La Montanha de Laric (Canton de Campendut abans 2015)
Intercom
200035715
Carcassona Agló
Cònsol Éric Ménassi
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
5 566 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

5 695 ab.
Densitat 330,68 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11800
Còde INSEE 11397

Trebes[1][2] (Trèbes en grafia mistralenca[3] e Trébés en grafia de Savartés[4]; Trèbes en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Trebes es situada dins l'airal urban de Carcassona a 6 quilomètres a l'èst de Carcassona. Sa localizacion estrategica sus la rota entre la Mediterranèa e l'Atlantic es coneguda dempuèi lo neolitic. La vila es dins un corredor entre la montanha Negra al nòrd e las Corbièras a l'èst, Lauragués a l'oèst e la val d'Aude al sud.

Comunas a l'entorn.

Las atestacions ancianas son : Tresmals en 1110; Tria Mala en 1211; Ecclesia de Tribus Malis en 1215; Ecclesia de Tribus Bonis en 1227; Villa de Tribus Malis en 1245; Apud Triabona en 1262; Prioratus de Tribus Bonis en 1299; Villa de Tribus Benis en 1321; Tresbes en 1532; Trèves en 1592; Trébés en 1912 (Savartés)[5][4], prononciacion, aqueste còp, pas tròp clara (cal supausar ['treβes] e non [tre'βes] ?
Ni Dauzat e Rostaing, nimai los Féniés (aquestes fòrtament influenciats per Negre) non disen res de l'origina del nom. Atal coma Bompàs es un ancian mal pas, l'ancian nom probable, Tresmals (o quicòm atal), comprés coma tres mals, de caractèr despectiu, foguèt remplaçat volontàriament per *Tresbens (Tres Bens, en principi [trej'bes]), nom que perdèt, çò sembla, la vocalisacion de s interiora abans b, çò que facilitèt un probable reculament d'accent. Lo sens aparent del nom del sègle XII, tres mals, es de segur improbable. Tres sembla un equivalent de tras (per exemple, le vilatge es part delà Aude, vist dempuèi la Via Aquitania). Lo sens e la fòrma del segond element, desconeguts, foguèron confonduts ambe mals, benlèu pr'amor d'una atraccion paronimica.

Millegrand (nom francés)

[modificar | Modificar lo còdi]

Èra un priorat del vocable de Sant Andrieu, unit a l'abadiá de La Grassa. Las fòrmas ancianas son : Villa Milianum en 908, Villa Emilianum en 951, Melhanum... , Mellianum en 1108, Ecclesia S. Andreae de Milhano..., villa Milani en 1119, Prepositus de Milhano en 1347, De Millano en 1351-1494, Prepositus de Milha en 1369, Sanctus Andreas de Miliano en 1494, Milhiau al sègle XV, Le prevost de Milhau en 1503-1589, Villa Mila cum ecclesia Sancti Andree en 1521, Prioratus de Millano en 1675, Millegrand en 1781[6].
L'apondi tardiu de grand s'explica per oposicion a Millepetit (nom francés), masatge pus recent. Pel demai, le nom es identic al de Milhan (Òlt e Garona) (çaquelà, ne sabèm pas la prononciacion actuala). Es un nom de villa antica, basat sul nom del mèstre, sufixat. Los candidats son Mellius, nom gallic d'òme (Dauzat e Rostaing, Jacques Astor), ambe'l sufixe latin -anum, sa fòrma celtica autentica Mellios, derivat en -anon (Delamarre), lo nom latin d'òme Æmilius, ambe'l sufixe -anum, Æmilianus, emplegat absoludament (Negre). Delamarre ajusta Melius, gallic o latin [7],[8],[9].

Beranha èra un priorat dependent de la mensa del capítol de Carcassona, dedicat a Sant Joan. Las fòrmas ancianas son : Beroia ad Vallem Auriam en 1147, Ecclesia Sancti Johannis de Beronia en 1215, Bolonia en 1227, Sainct Jehan de Beronia en 1446, Béragne en 1781[10].
Las fòrmas ancianas son contradictòrias. Se lo nom es Beronha, la mencion de 1147 es benlèu una confusion ambe doás vilas anticas (Grècia, Tràcia de Bulgaria). Alara, lo passatge a Beranha seriá benlèu degut a l'evitament de ronha, junt a l'influéncia de Baranha (50 km çaquelà).

Compte tengut de l'importanta superficia comunala, lo milierat d'abitants de Trebes abans lo sègle XIX ne fan un vilatge, caplòc de canton çaquelà entre 1790 e 1801 [11], quand los cantons èran pichons. Pas exactament sus l'anciana RN 113, eretièra prèpa de la Via Aquitania, Trebes es a l'origina de l'anciana RN 610 Carcassona-Besièrs, dejà presenta sus la mapa de Cassini (cap a 1770-1780). Cal supausar qu'aquela situacion avantjosa èra recenta e que donèt sos efèctes al sègle XIX, que permetèt al vilatge de venir vila. Desempuèi, Trebes a beneficiat de la viá ferrada e d'un escambiador sus l'A61; l'aglomeracion atenh l'anciana RN 113 (zona industriala au sud d'aquesta).

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2014 (2026) Éric Ménassi PS president de l'associacion dels còssols d'Aude
març de 1989 2014 Claude Banis divèrs dreta mètge generalista
febrièr de 1988 1989 Pierre Mauriès PS  
març de 1959 genièr de 1988 (mòrt en foncions) Jean Sol SFIO, PS mètge
mai de 1929 1959 Joseph Miquel    
  1929      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 5410, totala: 5548

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 087 1 087 1 206 1 387 1 607 1 707 1 773 1 901 1 871

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 888 1 714 1 764 1 765 2 001 2 171 2 209 1 858 1 804

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 840 2 006 1 962 2 000 1 992 2 021 2 068 2 057 2 179

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
2 294
2 958
4 007
5 526
5 575
5 495
5 618
5 643
5 524
5 651
2009 2010
5 416
5 540
5 308
5 430
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 5566 abitants e la densitat èra de 340,22 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. https://www.oocities.org/toponimiaoccitana/11d.html
  2. https://web.archive.org/web/20161001194534/http://ostal.sirventes.pagesperso-orange.fr/t.htm
  3. https://tdf.locongres.org/files/assets/basic-html/page2245.html
  4. 4,0 et 4,1 L'abat SavartésDictionnaire topographique du département de l'Aude, p. 450. 
  5. «Dictionnaire topographique de la France».
  6. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 240, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f332.item.texteImage
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 445, a Meilhac
  8. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN, Institut Occitan, Pau, 2012, p. 171-172
  9. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 197, 302 e 356
  10. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 30, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f122.item.texteImage
  11. http://cassini.ehess.fr/fr/html/fiche.php?select_resultat=38023