Vejatz lo contengut

Senhans

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Lo Senhans qu'estó ua baronia au sud-oèst deu departament actuau de las Lanas. Qu'ei lo nom d'un parçanòt gascon.

Localizacion e composicion (dab resèrvas)

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo Senhans qu'ei bornat per lo Maremne au nòrd ; Gòssa o lo País de Gòssa (nom a precisar) e las bartas d'Ador au sud e au sud-èst, lo Labord au sud, la Mar Grana a l'oèst.

Dens lo canton deu Senhans, ancianament canton de Sent Martin de Senhans, la comunautat de comunas deu Senhans (medisha delimitacion), las comunas de Biarròta, Biudòs, Sent Bertomiu e Sent Laurenç de Gòssa non son de Senhans, mès de Gòssa.

Las fòrmas ancianas que son : Signano, au sègle XI, Seygnanz, en 1242, Seingnians e Seynans, en 1253, Seignanx, en 1305, de Senhanxa en 1527 [1].

Non cau pas imaginar un rapòrt dab l'occitan sanha, « brau », perqué aqueth mot qu'ei absent deu gascon (en tot cas deu gascon modèrne) e perqué i a pas de fòrmas ancianas en sa- (segur que lo Senhans ei a costat deu brau d'Òrcs e que compren ua petita partida de las bartas d'Ador). Ernèst Negre qu'explica lo nom per un nom latin d'òmi, *Sinnianus (derivat de Sinnius) [2]. Jean-Pierre Bost, istorian de l'Universitat de Bordèu que's sèrv de l'apellacion latina deus Cocosates Sexsignani, citada per Plini lo Vielh : un pòble compausat de shèis (sex) marcas, dont brancas, tribús; Sexsignan- qu'auré donat signan-, puish Sinhan (cf. la fòrma deu sègle XI) [3],[1]; Se(i)sinhan- qu'ei un nom qui atira l'aplologia : *Seisinhan- > Sinhan-. Aquera etimologia que supausa los Cocosates, coneishuts au nòrd-oèst d'Aquae Tarbellicae (Dacs), avèvan un territòri espandit longitudinaument (çò qui pòt justificar las shèis brancas, los Tarbelles Quattrosignani, que mèi tard los incorporèn, n'avèvan pas que quate).

  1. 1,0 et 1,1 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 198
  2. Ernèst Negre, Toponymie générale de la France, vol. 1, n° 11529 [1]
  3. Joan-Pèir Bost, L'Adour maritime de Dax à Bayonne, Fédération Historique du Sud-Ouest/Société de Borda/Société des Sciences Lettres et Arts de Bayonne, 2001