Sagèth

Lo mot sagèth (var. sagèl, sagèu) (del latin sigĭllum) que capèra l'idèa d'autentificar e de garantir l'integritat d'un document de matun mòde a travèrs deus sègles.

A l'origina que's refereish a la marca qu'òm deisha sus un tròç de cera suu document en lo bèth pegar çò qui, au medish temps, hè que lo document e sia barrat e identificat : dab la marca de cera deu sagèth, que's garanteish au còp que lo document b'ei autentic e qu'ei pas estat consultat.

L'accion de pausar un sagèth que s'apèra sagerar. La sciéncia qui estúdia los sagèths qu'ei la sigillografia.

Dab l'entrada dens la modernitat, l'emplec de sagèth de cera que s'ei vist mei limitat e a còps dab un simple estatut simbolic (per aquesta rason, en França, lo ministre de la justícia francés qu'ei chafrat de Garda deus Sagèths). L'accion d'identificar lo document o, mei generaument d'i pausar ua marca qu'ei demorada. Qu'ei per aquesta rason que's parla de sagèth postau o de sagèth electronic.