Vejatz lo contengut

Ròcalaura Sent Aubin

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Ròcalaura Sent Aubin
Roquelaure-Saint-Aubin
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 40′ 07″ N, 0° 58′ 56″ E
Superfícia 4,21 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
211 m
190 m
160 m
Geografia politica
País  Gasconha
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
321
Condòm (Aush abans 2017)
Canton
3205
Gimona-Arrats (Colonha abans 2015)
Intercom
243200441
CC de las Bastidas de Lomanha
Cònsol Anne-Marie Delaye
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
111 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

115 ab.
Densitat 29,93 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32430
Còde INSEE 32349

Ròcalaura Sent Aubin[1] (Roquelaure-Saint-Aubin en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Ròca que veng de *rocca, qui es un mot prelatin e preceltic, absent deu latin classic [sovent remplaçat a l'escriut per rupe(s)]. Ròca que prengoc lo sens de « castèth hòrt, hortalessa ». Segon Dauzat e Rostaing, lo determinant qu'es lo latin laurus, laurèr o nom de persona. Segon Negre, que s'ageish de l'adjectiu femenin laura « color de laurèr » [2],[3].

Sent Aubin que representa probablament Albinus, nom d'un avesque d'Angieus au sègle VI, o d'un avesque de Lion au sègle IV [4].

La dualitat de noms qu'implica Ròcalaura es lo nom d'un castèth e Sent Aubin lo de la glèisa e de l'anciana parròpia. Pr'aquò, tanlèu lo sègle XVIII, Ròcalaura Sent Aubin èra ua sola entitat e parròpia. Sus la mapa, lo nom de Saint-Aubin qu'ei meilèu au sud de la comuna (Bois de Saint-Aubin, Le Moulin de Saint-Aubin) mentre lo castèth es au nòrd. Lo vocable de la glèisa actuala, situada près deu castèth, es Senta Anna e la glèisa Sent Aubin qu'a despareishut.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 (2026) Anne-Marie Delaye    
2014 2020 Gérard Cettolo divèrs esquèrra agricultor
març de 2001 2014 Annie Delaye    
1985 2001 Louis Rivail    
1985 1985 Yvette Guide    
març de 1983 1985 Huguette Delaye    
març de 1971 1983 Gabriel Gourcourio    
març de 1965 1971 René Moudenc    
1945 1965 Gabriel Caperan    
  1945      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 126, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
228 205 210

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 152 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 116 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
67



Cercar
60
84
95
106
108
2009 2010
117
119
126
128
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 111 abitants e la densitat qu'èra de 26,37 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. «grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon».
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 569 e 570
  3. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 89-90, par. 1641 e 1653
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 583-584