Joan Baptista Veyre
Joan Baptista Veyre es un poèta obrièr en occitan nascut lo 4 de març de 1798 a Orlhac e mòrt lo 20 de novembre de 1876 a Sant Simon (Cantal).
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Jaan Baptista Veyre es nascut lo 14 ventôse An VII (4 de març de 1798) a Orlhac[1]. Son paire Guillaume Veyre èra esclopèir a Orlhac e sa maire Jeanne Martin, ménagère.
Jean Baptista Veyre esposa Suzanne Catarina Lacoste.
Es mestre d'escòla a Vic de Cera e a Sant Simon (Cantal).
Morís lo 20 de novembre de 1876 a Sant Simon a l'edat de 78 ans.
Deu sa popularitat en Auvèrnhe e mai particularament dins Cantal a un recuèlh de poesia en occitan qu'es pareguda en mai de 1860, Los piaulats d'un rèi-petit, editat per l'imprimariá de L. Bonnet-Picut a Orlhac.[2]
I adreça de vèrses a Jasmin, poèta occitan nascut e mòrt a Agen, a Loís-Napoléon Bonaparte e a la Santa Verge[3].
Es l'un dels representants dels poètas populars e obrièrs de la fin del sègle XIX e l'expression e lo testimoniatge d'una cultura populara en lenga auvernhada, en son dialècte orlhagués.
Arsèni Vermenosa lo considerava coma lo primièr felibre auvernhat : « es nòstre precursor a totes... e lo creador del Felibritge dins Cantal. »[4]
Omenatges
[modificar | Modificar lo còdi]A Sant Simon
[modificar | Modificar lo còdi]A Sant Simon, mantes testimoniatges marcan totjorn sa preséncia.
Una font monument situada plaça de la Pradèla, rota del Puèi Marin, elevada per soscripcion publica e inaugurada cap al 1908, li fa omenatge.[5]
</galeria>
Sus un ostal situat a la Pradèla, rota del Puèi Marin, un quatrin utilizat coma ensenha de cafè-restaurant a la fin dem sègle XIX, e començ del sègle XX . Foguèt compausat per sos suènhs a fin de pagar sos deutes de beguda dins aquel establiment.
Son ostal prèp de la comuna de Sant Simon pòrta una placa pausada en 1922 qui li fa omenatge al nom de l'Escòla Auvernhada .
A Orlhac
[modificar | Modificar lo còdi]
Una avenguda e una escòla pòrtan son nom a Orlhac (Cantal).
Referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]- Edmond Thomas, Voix d'en bas. La poésie ouvrière du sèglesègle XIX, La Découverte, 1979.
- Robert Sabatier, IHistoire de la poésie française. Poésie dsègleu sègle XIX, volum 2, Albin Michel, 1977.