Vejatz lo contengut

Jòu de Mamon

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Jòu de Mamon
Giou-de-Mamou
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Castèl de Falhiès
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 55′ 58″ N, 2° 30′ 53″ E
Superfícia 14,23 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
966 m
740 m
616 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
151
Orlhac
Canton
1525
de Vic en Carladés, ancianament d'Orlhac-4
Intercom
241500230
Comunautat d'Aglomeracion de la Conca d'Orlhac 241500230
Cònsol Frédéric Godbarge
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
774 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

795 ab.
Densitat 52,92 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 15130
Còde INSEE 15074

Jòu de Mamon (Giou-de-Mamou en francés) z-es 'na comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Vista ivernala d'Esperièrs

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Jòu de Mamon
Sant Simon Polminhac
Orlhac Jòu de Mamon V-Iolec
Arpajon Vesac
  • Jòu. Las fòrmas ancianas son Jovis, en latin, en 1378, Hiori, al sègle XV, Juou, en 1459, Castrum de Juous, Juonum, en 1522, Jou, en 1595, Gieu, en 1610, Jeu, en 1623, Jeieu, en 1624, Sainct-Bonnet-de-Giou, en 1628, Giaux, en 1671, Jou-de-Mamou, en 1678, Gioux-de-Mamout, Jou-de-Mamout, en 1784 [1]. La tradicion es l'interpretacion pel nom de Jupitèr, Jovis al genitiu, tanlèu l'Edat Mejana (1378) e dins la literatura toponimica, per aqueste nom e d'autres aparentats; mas i a la possibilitat d'un crosament amb lo latin jugum, « acrin, cima de montanha » [2],[3] o lo gallés juris, « nautor boscosa » (cf. l'atestacion isolada del sègle XV). Lo nom es a comparar amb Jòu de Monjòu (Jòu jos Monjòu ?), tanben interpretat per Jovis, Jovem, a pauc de distància e qu'es benlèu a l'origina d'influéncias mutualas.
  • Mamon. I a tres Mamons segon lo Dictionnaire topographique du Cantal (1897) : Mamon (vilatge destruit), Mamon Soteiran, Mamon Sobeiran. Fòrmas ancianas de Mamo(n) (vilatge destruit) : Mamo, en 1573; Mamou, en 1610, Mamon, en 1692, Mamont, 1784 [4]. Fòrmas ancianas de Mamo(n) Soteiran : Mamo-Soteyra, en 1522, Mamo-Soteyro, en 1595, Mamoubas, en 1654, Mamou-Bas, en 1686, Mamou-Souteyro, en 1692, Mamou-Bari, en 1695 [5]. Fòrmas ancianas de Mamo(n) Sobeiran : Mamou-Sobeyro, en 1595, Mamou-Hault, en 1686, Mamou-Haut, en 1695, Mamouhaut, en 1756 [6]. Xavier Delamarre cita un nom gallés Mammos, atestat [7] : *Mammono- proprietat de Mammos o luòc consacrat al dieu Mammos ?
  • Cavanhac. Las fòrmas ancianas son Cavanhac, 1223, Cabanhac, Cabanac, en 1610, Cavaniac, en 1623, Cabanihac, en 1624, Cavagnac, en 1692 [8]. Se Cavanhac es pas un transferiment, ven d'un nom d'òme gallés Cauānios (latinizat en Cauanius, Cavannius, amb eventualament doás n per Dauzat e los Feniés) amb lo sufixe -acum [9],[10],[11], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Cavanhac èra donc benlèu una anciana granda proprietat antica que aviá per mèstre Cauānios (Cavan(n)ius).
  • Carnejac. Las fòrmas ancianas son Carneghacum, latinizacion de 1378, Carnejacum, latinizacion de 1491, Carneghac, en 1610, Carnegehac, en 1621, Carnegheu, en 1625, Carnegat, en 1626, Carnezac, en 1643, Carnegeac, en 1646, Carnegiac, en 1686, Carnegac, en 1721, Carneugeac, en 1736 [12]. Es un autre nom en -āco(n), mas lo nom d'òme es pas tan coneissut, benlèu *Carnedius (varianta de *Carnos, *Carnios, nom gallés [13]).

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2020 Frédéric Godbarge PS quadre
2001 2014 Gabriel Peyronnet   retirat
1989 2001 Jean Estival   arquitècte
  1989      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Orlhac-4; es ara del canton de Vic en Carladés.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 753, totala: 776

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
679 480 649 685 656 673 681 687 664

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
694 631 635 611 607 600 569 630 612

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
582 554 560 465 461 502 473 448 478

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
446
427
461
648
677
697
721
747
746
778
2009 2010
744
777
743
776
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496858RAQat0
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 320
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 156, per Juòus, (Cruesa)
  4. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859em6EjF
  5. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859fiTSag
  6. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496859tJb70S
  7. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 188
  8. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496855ox9GMx
  9. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 157, a Cavanac
  10. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 141
  11. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 110, 292 e 335
  12. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496855yZMEbC
  13. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 106