Vejatz lo contengut

Glenat

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Glenat
Glénat
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La nau de la glèisa
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 54′ 07″ N, 2° 10′ 54″ E
Superfícia 24,27 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
747 m
600 m
534 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe Armas d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
151
Orlhac
Canton
1507
de Sant Pau de las Landas, ancianament de Laròcabrau
Intercom
200006781
Comunautat de comunas de la Castanhau cantalona SIREN 200 066 678
Cònsol Claude Prat
(junh 2017-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
172 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

176 ab.
Densitat 7,62 ab./km²
Autras informacions
Gentilici (en francés)
Còde postal 15150
Còde INSEE 15076

Glenat[1] o Glenac (Glénat en francés) z-es 'na comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Glenat Glenat
Comuna amb 295 abitants (2000)Pers
(4,8 km)
Comuna amb 201 abitants (2000)Sant Saurin
(5,0 km)
Comuna amb 242 abitants (2000)Romegós
(5,2 km)
Comuna amb 180 abitants (2000)Sant Geronç
(6,2 km)
Comuna amb 964 abitants (2000)Lo Roget
(6,6 km)
Comuna amb 518 abitants (2000)Siran
(7,3 km)
Comuna amb 986 abitants (2000)La Ròca Brau
(7,4 km)

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Glenat
Siran Sant Geronç Pers com. nov. del Roget e Pers
Glenat La Segalassièira
Sant Saurin Romegós

Las fòrmas ancianas son, per luòc:

Glenat - Glaurgo ecclesia (?), en latin, en 918, Glenat, en 1275, Glenatum, en latin, en 1332, Glenac, en 1345, Glenacum, en 1444 [2]. Glenat vendriá d'un nom gallés (gal, gallic) d'òme, *Glennos amb lo sufixe gallés -ācon; *Glennos es pas atestat e una autra possibilitat es « sus la riba, glannā », mot que dona de còps de fòrmas en glen- [3],[4]. Mas i a pas qu'un riu a costat del vilatge. L'evolucion -ac > -at, que s'escriu pas, es regulara dins una bona partida de la lenga e presenta tanlèu lo sègle XIII. Pr'amor de las atestacions, en -at coma en -ac, i a un dobte, mas lo nom es probablament en -ācon, un nom en -ati-/-ate-, sufixe productiu en Gàllia cisalpina e dins la mitat orientala d'Occitània, dona generalament una finala en -às (notem pr'aquò lo cas d'Argentat, de argantate, in vicaria Argentadense al sègle IX [5],[6]). La grafia normala es puslèu Glenac (e l'atestacion curiosa de 918, benlèu mal legida, presenta una finala -go, donc un -c- etimologic); Glenat es una grafia benlèu prudenta, en tot cas fonetica .

Espinadelh (supausat; fr Espinadel) - Las fòrmas ancianas son Espinadelh, en 1275, Spinadeylh, al sègle XIV, Mas des Pinadeilh, en 1404, Espinadeilh, en 1444, Espinadel, en 1486, Spinadel, en 1628, Sainct-Martin-d'Espinadel, en 1641 [7]. Las fòrmas occitanas Espinadelh (coma Lo Montelh, los autres Montelhs e Candelh), Espinadèlh, Espinaduèlh e Espinaduelh son totas possiblas: la prononciacion locala es pas atestat.

La Grelhièra[N 1] (supausat; fr La Grillière) - La Grelieyra en 1406, La Greillère (non datat), La Grellière en 1661, la Grelhière en 1665, La Grelière en 1668[8]

  • Lo 25 de febrièr 1829, l'anciana comuna de Spinadel o Espinadel sus la mapa (nom francés; Espinadèlh ? Espinaduèlh ?) siaguèt annexada a Glenat per ordenança reiala [7].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Ostal de comuna de Glenat.
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
junh 2017 2020 Claude Prat   agent SNCF
abrial 2014 junh 2017 (demission) Serge Puechavy sense etiqueta comerçant
2008 2014 Jean-Paul Bayle    
març 1983 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 185, totala: 188

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
517 514 540 584 659 696 563 444 677

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
677 668 630 649 678 669 650 627 657

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
589 609 576 530 515 509 430 410 418

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
421
371
298
302
271
223
218
217
216
220
2009 2010
213
217
212
217
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Demografia Espinadel

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
75 59 68 83 - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
Cercar
2009 2010
Cercar
Cercar
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Lo n°INSEE es estat remplaçat per un autre per de rasons tecnicas.

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Mot existant en occitan. Veire "La Grelhiera" en Perigòrd e Grelh de la grelhièra.
  1. IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
  2. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496858geTvm3
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 322
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 179
  5. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 26
  6. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 31 e 58
  7. 7,0 et 7,1 http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496857HBRqzn
  8. https://dicotopo.cths.fr/places/P99578168
  9. Basa Mérimée Notícia N°PA00093517, Ministèri francés de la Cultura.