Hopp til innhald

Sørsamisk fonologi

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Sørsamisk fonologi, eller sørsamisk lydlære, er grammatikken til språklydane i sørsamisk.

Sørsamisk har åtte korte vokalar: i, e, æ, a, y, ü, u, o. Sett opp i vokalfirkanten, med IPA-symbol, får vi dette biletet (Jf. Bergsland 1982):

  fremre midtre bakre
lukka i y     ʉ     u
halvopen ɛ   ɔ
open æ       ɑ    


I tillegg har sørsamisk tre lange vokalar og ni diftongar:

  fremre midtre bakre
lukka       ʉɛ    
halvopen ɛː         øː ɔ:    
diftong ɛɑ         ʉø    
open ɑɛ         ɔɛ     ɔɑ

Konsonantar

[endre | endre wikiteksten]

Tabellen viser konsonantfonema i sørsamisk, stemt før og ustemt etter bølgjestreken (Bergsland 1982).

Labial Alveolar Palatal Velar Uvular
Klusilar p ~ b t ~ d   k ~ g  
Affrikatar   ʦ ~   ʧ ~      
Frikativar f ~ v s ~ r ʃ ~ j   h ~  
Nasalar   ~ m   ~ n   ~ ɲ   ~ ŋ  
Approksimantar     ~ l      

Suprasegmental fonologi

[endre | endre wikiteksten]

Ein suprasegmental fonologisk prosess er ein prosess som involverer meir enn eitt segment, dvs. meir enn ein lyd.

Sørsamisk stavingsstruktur

[endre | endre wikiteksten]
Sørsamisk a-omlyd: jietedh -> jeata

Sørsamisk skil seg frå dei andre samiske språka ved at det ikkje har stadieveksling. Derimot har sørsamisk omlyd, dvs. rotvokalen varierer etter vokalen i bøyingssuffikset. T.d. er det omlyd føre komitativendinga -ine, slik at gåetie «hus» heiter göötine i komitativ. Omlyd er eit resultat av at stammevokalen (vokalen i den trykkletten stavinga i siste takt) påverkar rotvokalen (vokalen i trykktung staving i siste takt). Det er tre ulike omlydstyper: ie-omlyd, i-omlyd og a-omlyd.

For a-omlyd vil stammevokalen a, som er ein låg vokal, føre til at rotvokalen vert lågare. T.d. vil verbet jietedh "å seie" få suffikset a i tredje person eintal. Denne a-en gjev opphav til a-omlyd, og rotvokalen ie blir endra til ea, vi får jeata.


Sørsamisk har 7 ulike omlydsrekkjer med 6 ulike kontekstar, eller stammevokalar. Dei tre stammevokalane e1, e2, e3 er i dag identiske (nemleg e), men blir historisk rekonstruert til ulike vokalar, og dermed halde separat i tabellen.

1 2 3 4 5 6 7 kontekst
A i e u ie ae åe ue ie
B æ a å ea aa åa ua a
C æ a å ea aa åa (åa) oe
D i a o ie aa åa oe e1
E y o o åå åå (åå) e2
F i i u ee ee öö öö e3


Viss vi fyller inn med substantiv får vi denne tabellen (rad A, B, F har substantiva klihtie jeptsie buvrie sjiellie gaevlie gåetie njueslie, mens rad C, E viser substantiva ærhtjoe bahtjoe rånhtjoe bearkoe baarmoe råafoe). Radene er organisert i ny rekkjefølgje for å få bøyingsformer av dei same orda attmed kvarandre.


1 2 3 4 5 6 7 kontekst gramm. form
A klihtie jeptsie buvrie sjiellie gaevlie gåetie njueslie ie nominativ
B klæhtan japtsan båvran sjeallan gaavlan gåatan njuaslan a illativ
F klihtine jiptsine buvrine sjeelline geevline göötine njöösline e3 komitativ
tyding: berghylle dumming stolpebu skrpt kritikar hus døgenikt
C færhtjoe bahtjoe rånhtjoe bearkoe baarmoe råafoe oe nominativ
E fyrhtjese bohtjese ronhtjese byörkese båårmese rååfese e2 illativ
tyding: jente ? fjellrygg kjøtt bratt fjellkant råafoe

Litteratur

[endre | endre wikiteksten]
  • Lorentz, Ove 1973: Towards a generative phonology of southern Lappish, Magistergradsavhandling allmenn språkvitenskap, Universitetet i Oslo.