Orator

Orator (frå latin os, 'munn') tyder ein framifrå talar eller veltalande person. Det kan også brukast om personar som bruker store gestar og svulmande uttrykk.

Dei attiske oratorane

Dei attiske oratorane var ein litterær kanon over ti oratorar frå Attika og Aten som blei rekna som dei beste talaraneer i gresk antikk. Kanonen blei truleg utarbeidd i Alexandria i Egypt^[1] Han fekk truleg den endelege forma si på 100-talet e.Kr.^[2]

Sjå òg

Kjelder

↑ Smith, R.M. (1995): «A New Look at the Canon of the Ten Attic Orators» i: Mnemosyne 48 (1), s. 74.
↑ Douglas, A.E. (1956): «Cicero, Quintillian, and the Canon of Ten Attic Orators» i: Mnemosyne 9 (1), s. 40.

«orator» i Store norske leksikon, snl.no.

Delar av denne artikkelen bygger på «Attic orators» frå Wikipedia på engelsk, den 18. april 2020.

Denne språkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.

[1] Smith, R.M. (1995): «A New Look at the Canon of the Ten Attic Orators» i: Mnemosyne 48 (1), s. 74.

[2] Douglas, A.E. (1956): «Cicero, Quintillian, and the Canon of Ten Attic Orators» i: Mnemosyne 9 (1), s. 40.

[1]

[2]