Uncle Remus
| Uncle Remus | |||
 | |||
Uncle Remus eller Onkel Remus er ein oppdikta forteljar og tittelfigur i ei samling afroamerikanske eventyr samla og gjenfortalde av Joel Chandler Harris i ei bok gjeven ut i 1881. Harris var journalist i Atlanta etter Reconstruction-tida etter den amerikanske borgarkrigen. Han gav ut sju Uncle Remus-bøker. Harris skreiv sogene for å skildra livet og slitet i Sørstatane, særleg på dei gamle slaveplantasjane der. Han gjorde dette ved å formidla eventyr han hadde høyrd gjennom rammeforteljingar i eit plantasjemiljø. Han skreiv sogene på ei dialektform som var hans tolking av den afroamerikanske dialekten i det såkalla Deep South på denne tida. Desse ramme- og stilvala gjorde at samlinga var kontroversiell.[1]
Uncle Remus er ei samling dyrehistorier, songar og munnleg folklore samla frå afroamerikanarar frå Sørstatane. Mange av historiene er didaktiske, omtrent som i Æsops fablar og i sogene til Jean de La Fontaine. Uncle Remus er ein vennleg gammal fridd slave som opptrer som forteljar i sogene og slik gjev sogene vidare til barn rundt seg, lik ein tradisjonell afrikansk griot.
Sogene er skrivne på ein måte utvikla av Harris for å framstilla talemåten blant afroamerikanarar i Deep South. Uncle Remus-figuren er sett saman av forteljarar Harris var blitt kjend med under tida si på Turnwold-plantasjen. Harris meinte at dialektbruken var ein måte å gjera sogene meir effektfulle og autentiske.[2] På tida då verket blei gjeve ut fekk Harris lovord for evna si til å formidla den svarte plantasjedialekten.[3]
Br'er Rabbit (Brother Rabbit, eller Bror Kanin) er hovudpersonen i mange av forteljingane. Han er ein trickster-figur som liker å lura og laga vanskar for andre. Ofte er han sett opp mot Br'er Fox og Br'er Bear. I ei forteljing lager Br'er Fox ei dokke av tjøre og tek klede på henne. Når Br'er Rabbit kjem forbi snakkar han til denne figuren, kjend i sogene som ein tar baby. Br'er Rabbit blir fornærma av at figuren ikkje svarar, og slår han, men sit fast.[4]
Utgjevingar
[endre | endre wikiteksten]
Harris samla seks band med Uncle Remus-soger mellom 1881 og 1907. Etter at han døydde i 1908 blei det gjeve ut tre bøker til posthumt.
- Uncle Remus: His Songs and His Sayings (1881)
- Nights with Uncle Remus (1883)
- Uncle Remus and His Friends (1892)
- The Tar Baby and Other Rhymes of Uncle Remus (1904)
- Told by Uncle Remus: New Stories of the Old Plantation (1905)
- Uncle Remus and Brer Rabbit (1907)
- Uncle Remus and the Little Boy (1910)
- Uncle Remus Returns (1918)
- Seven Tales of Uncle Remus (1948)
I film og media
[endre | endre wikiteksten]Teikneseriar
[endre | endre wikiteksten]I 1902 laga Jean Mohr ein teikneserie på to sider av Uncle Remus-soger kalla Ole Br'er Rabbit for The North American.[5]
McClure Newspaper Syndicate hadde ei sundagsstripe om Br'er Rabbit teikna av J. M. Condé frå 24. juni til 7. oktober 1906.[6]
Ei anna sundagsstripe, Uncle Remus and His Tales of Br'er Rabbit frå King Features Syndicate, blei gjeven ut frå 14. oktober 1945 til 31. desember 1972, inspirert av Disney-stripa Silly Symphony.[7]
Film og fjernsyn
[endre | endre wikiteksten]Filmar
- Walt Disney sin Song of the South (1946), ein kombinasjon av levande film og animasjon der James Baskett spelte Remus
- Ralph Bakshi sin film Coonskin (1975), ein satire av Disney-filmane som flyttar Uncle Remus-sogene til Harlem i samtida og gjer narr av dei.
Fjernsyn
- Rémusz bácsi meséi (1967) av Magyar Televízió
- Brer Rabbit Tales (1991) av Emerald Hill Productions.
Musikk
[endre | endre wikiteksten]Uncle Remus opptrer mykje som ein bifigur i The Residents sin rockeopera Not Available, som dei spelte inn i 1974 og gav ut i 1978. Han gjev lite hjelpsame råd til hovudfiguren, som «Well, strangers have left on longer trains before».
«Uncle Remus» er ein song av Frank Zappa og George Duke frå Zappa-albumet Apostrophe (') frå 1974.[8]
Bob Dylan sitt episke dikt Last Thoughts on Woody Guthrie listar opp fleire folk ein gjerne ser til for håp og inspirasjon, og seier «that stuff ain't real». I eit vers av diktet seier han «And Uncle Remus can't tell you and neither can Santa Claus».[9][10]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ Montenyohl, Eric (1986). «The Origins of Uncle Remus». Folklore Forum 18 (2): 136–167.
- ↑ Jim, Korkis (2012). Who's afraid of the Song of the South? : and other forbidden Disney stories. Norman, Floyd. Orlando, Fla.: Theme Park Press. ISBN 978-0984341559. OCLC 823179800.
- ↑ Clemens, Samuel L. (1883). «Chapter XLVII: 'Uncle Remus' and Mr. Cable». Life on the Mississippi.
- ↑ «Uncle Remus: His Songs and His Sayings». Project Gutenberg. 1. august 2000. Henta 25. mai 2010.
- ↑ Becattini, Alberto (2019). «Genesis and Early Development». American Funny Animal Comics in the 20th Century: Volume One. Seattle, Washington: Theme Park Press. s. 10–11. ISBN 978-1683901860.
- ↑ Holtz, Allan (2012). American Newspaper Comics: An Encyclopedic Reference Guide. Ann Arbor: The University of Michigan Press. s. 83. ISBN 9780472117567.
- ↑ «Disney's "Uncle Remus" strips». Hogan's Alley (16). 2009. Arkivert frå originalen 4. mars 2016.
- ↑ Lowe, Kelly Fisher (2007). The Words and Music of Frank Zappa. Bison Books. s. 112. ISBN 978-0803260054.
- ↑ «Last Thoughts On Woody Guthrie - The Official Bob Dylan Site».
- ↑ «Not Available - Historical - The Residents». www.residents.com. Henta 11. august 2019.
- Denne artikkelen bygger på «Uncle Remus» frå Wikipedia på engelsk, den 13. september 2021.
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- «Joel Chandler Harris 1845 or 48 -- 1908». Eaton Literary Festival. Eatonton, Georgia. Arkivert frå originalen 29. oktober 2017. Henta 13. september 2021. Short biography of Joel Chandler Harris with photograph
- Roosevelt, Theodore. «Theodore Roosevelt (1858–1919). An Autobiography. 1913 (Boyhood and Youth)». References in Theodore Roosevelt's autobiography to Brer Rabbit and Uncle Remus.
- «William Ruhlmann». AllMusic.