Kochab
Observasjonsdata Epoke J2000 Ekvinoks J2000 | |
---|---|
Stjernebilete | Den vesle bjørnen |
Rektascensjon | 14h 50m 42.32580s[1] |
Deklinasjon | 74° 09′ 19.8142″[1] |
Tilsynelatande storleiksklasse (V) | 2.08[2] |
Karakteristikk | |
Spektralklasse | K4 III[3] |
U−B fargeindeks | 1.78[2] |
B−V fargeindeks | 1.47[2] |
Astrometri | |
Radialsnøggleik (Rv) | 16.96[4] km/s |
Parallakse (π) | 24.91 ± 0.12[1] mas |
Avstand | 130,9 ± 0,6 ly (40,1 ± 0,2 pc) |
Detaljar | |
Masse | 2.2 ± 0.3[5] M☉ |
Radius | 42.06 ± 0.91[6] R☉ |
Luminositet | 390 ± 25[6] L☉ |
Overflategravitasjon (log g) | 1.83[6] cgs |
Temperatur | 4,030[6] K |
Metallisitet [Fe/H] | –0.29[6] dex |
Rotasjonssnøggleik (v sin i) | 8[7] km/s |
Andre namn | |
Kochab eller Beta Ursae Minoris (β UMi, β Ursae Minoris) er ei lyssterk stjerne i stjernebiletet Den vesle bjørnen), og er berre litt mindre lyssterk enn Polaris, den nordlege polarstjerna og den mest lyssterke i Den vesle bjørnen. Kochab ligg 16 grader frå Polaris og har ein tilsynelatande storleiksklasse på 2,08.[2] Avstanden frå denne stjerna er målt med parallaksemålingar frå Hipparcos og er 130,9 lysår.[1]
Kochab og nabostjerna Pherkad var begge polarstjerner frå 1500 fvt og fram til 500 evt., men ingen av dei var like nærme nordpolen som Polaris er no.
Eigenskapar
[endre | endre wikiteksten]Kochab er ei kjempestjerne med spektralklasse K4 III.[3] Ho er 130 gonger meir lyssterk enn sola. Kochab ar nådd ein tilstand i utviklinga si der den ytre envelopen har utvida seg til å bli 42[6] gonger så stor som sola. Denne store atmosfæren stråler 390[6] gonger så kraftig som sola. Den ytre atmosfæren har ein effektiv temperatur på 4 030 K.[6] Denne varmen gjev stjerna oransjefargen til ei klasse K-stjerne.[9]
Massen til stjerna er estimert til å vere 2,2 ± 0,3 solmassen.[5] Stjerna har periodiske variasjonar i lyssterke med ein periode på kring 4,6 dagar.[5]
Planetsystem
[endre | endre wikiteksten]Kochab er estimert til å vere 2,95 milliardar år gammal, pluss/minus 1 mrd. år og har ein planet som er kring 6,1 gonger så massiv som Jupiter med ein bane på 522 dagar.[10]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Beta Ursae Minoris» frå Wikipedia på engelsk, den 20. juni 2016.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 van Leeuwen, F. (November 2007), «Validation of the new Hipparcos reduction», Astronomi and Astrophysics 474 (2): 653–664, Bibcode:2007A&A...474..653V, arXiv:0708.1752, doi:10.1051/0004-6361:20078357
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Johnson, H. L.; et al. (1966), «UBVRIJKL photometry of the bright stars», Communications of the Lunar and Planetary Laboratory 4 (99), Bibcode:1966CoLPL...4...99J
- ↑ 3,0 3,1 Morgan, W. W.; Keenan, P. C. (1973), «Spectral Classification», Annual Review of Astronomi and Astrophysics 11: 29, Bibcode:1973ARA&A..11...29M, doi:10.1146/annurev.aa.11.090173.000333
- ↑ Famaey, B.; et al. (January 2005), «Local kinematics of K and M giants from CORAVEL/Hipparcos/Tycho-2 data. Revisiting the concept of superclusters», Astronomi and Astrophysics 430: 165–186, Bibcode:2005A&A...430..165F, arXiv:astro-ph/0409579, doi:10.1051/0004-6361:20041272
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Tarrant, N. J.; et al. (June 2008), «Oscillations in ß Ursae Minoris. Observations with SMEI», Astronomi and Astrophysics 483 (3, 2008): L43–L46, Bibcode:2008A&A...483L..43T, arXiv:0804.3253, doi:10.1051/0004-6361:200809738
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 Piau, L.; et al. (February 2011), «Surface convection and red-giant radius measurements», Astronomi and Astrophysics 526: A100, Bibcode:2011A&A...526A.100P, arXiv:1010.3649, doi:10.1051/0004-6361/201014442
- ↑ Bernacca, P. L.; Perinotto, M. (1970), «A catalogue of stellar rotasjonal velocities», Contributi Osservatorio Astronomico di Padova in Asiago 239 (1), Bibcode:1970CoAsi.239....1B
- ↑ «KOCHAB -- Variable Star», SIMBAD (Centre de Données astronomiques de Strasbourg), henta 11. januar 2012
- ↑ «The Colour of Stars», Australia Telescope, Outreach and Education (Commonwealth Scientific and Indianarentrial Research Organisation), desember 21, 2004, henta 16. januar 2012[daud lenkje]
- ↑ Lee, B.-C.; Han, I.; Park, M.-G.; Mkrtichian, D.E.; Hatzes, A.P.; Kim, K.-M. (2014). «Planetary Companions in K giants β Cancri, μ Leonis, and β Ursae Minoris». Astronomi & Astrophysics 566: 7. Bibcode:2014A&A...566A..67L. doi:10.1051/0004-6361/201322608. A67.