Jan Simonsen
Jan Simonsen | |||
| |||
Fødd | 3. mars 1953 Stavanger kommune | ||
---|---|---|---|
Død | 12. august 2019 (66 år) | ||
Statsborgar av | Noreg | ||
Parti | Demokratane (2001) | ||
Yrke | politikar, redaktør | ||
Medlem | Europarådets parlamentarikerforsamling Moderat Ungdom Framstegspartiets Ungdom | ||
Alle verv |
|
Jan Simonsen (3. mars 1953–12. august 2019)[1] var ein norsk journalist og politikar frå Stavanger. Han vart fire gongar vald til stortingsrepresentant for Framstegspartiet, men siste fire åra, 2001-05, var han partiuavhengig då han vart utvist frå Framstegspartiet. Åge Simonsen er tvillingbroren.
Liv og politikk
[endre | endre wikiteksten]Jan Simonsen tok i 1976 og -77 grunnfag i samfunnsfag og historie ved Rogaland distriktshøgskole. Dei neste åra var han redaktør 1979-81 i lokalavisa Strandbuen, 1981-82 i Video- og TV-guiden og 1982-86 i partiorganet Fremskritt.
På 1970-talet var Simonsen aktiv i Unge Høgre, ein periode var han nestleiar i Rogaland Unge Høgre. Då Per Danielsen vart ekskludert frå partiet, melde han seg ut av Høgre og tok steget over til Framstegspartiet. Perioden 1978-81 var han sentralstyremedlem i ungdomsforeininga til partiet (FpU), og bystyremedlem 1980-83 for Framstegspartiet.
Inn på Stortinget
[endre | endre wikiteksten]I 1989 vart Simonsen vald til stortingsrepresentant for Rogaland og Framstegspartiet. Den fyrste fireårsperioden var han nestleiar i Kyrkje- og undervisningskomiteen. I 1991 vart han vald til nestleiar i Framstegspartiet, men vart bytta ut allereie i 1993. Etter attval til Stortinget var Simonsen frå 1993 til 2001 medlem i Justiskomiteen. Her markerte han seg ved å gå inn for ein strengare kriminalpolitikk, og ei restriktiv linje i innvandringsspørsmål.
Hausten 2000 kom Simonsen i konflikt med partileiinga på grunn av TV 2 sitt dokumentar-program Rikets tilstand. Simonsen gjekk elles til sak mot TV 2 for ulovleg avlytting og mot partileiar Carl I. Hagen for ærekrenkingar. TV 2 vann saka, men Oslo byrett retta kritikk mot programskapar Gerhard Helskog for å ha opptredd «nær grensen til det utillatelige». Saka mot Carl I. Hagen enda med frifinning i både tingretten og i Borgarting lagmannsrett.
Utstøytt
[endre | endre wikiteksten]Konflikten med partileiinga enda med at Simonsen vart ekskludert frå Framstegspartiet hausten 2001. Men Simonsen vart nær samstundes attvald til stortinget, då han enno var medlem i partiet. Perioden 2001-05 vart han ståande åleine i stortinget, utan reell innverknad i noko sak. I staden markerte han seg med å støtte USA då landet invaderte Irak i mars 2003. I mai same året gjorde han framlegg om å gje Nobels fredspris til USA-presidenten George W. Bush og statsminister Tony Blair i Storbritannia for invasjonen av Irak. Simonsen hevda at krigen kom til å spare mange menneskeliv, og at den hindra statsleiar Saddam Hussein i å utvikle atomvåpen og andre masseøydeleggingsvåpen. Han grunngav det også med at ein ved å styrte det irakske regimet hadde fått muligheita til å bygge eit demokratisk regime med respekt for menneskerettane.
Simonsen stilte seg elles heilhjarta bak staten Israel under den andre intifadaen (2000-05). Våren 2004 sende han til dømes gratulasjonsbrev til den israelske regjeringa der han sa seg glad for det militære angrepet som lukkast drepe Hamas-leiaren Ahmed Yassin våren 2004. Han har sidan delteke i fleire støttemarkeringar til fordel for Israel.
Simonsen var langt unna å verte attvald då han i 2005 toppa partiet Demokratane si valliste i Rogaland.
Skribent
[endre | endre wikiteksten]År 2001 kom Simonsen ut med sjølvbiografien Ikke helt A-4. Seinare har han gitt ut romanar og bøker i andre sjangrar.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- ↑ «Jan Simonsen er død». www.abcnyheter.no (på norsk). 12. august 2019. Henta 13. august 2019.
- Denne artikkelen bygger på «Jan Simonsen» frå Wikipedia på bokmål, den 14. februar 2017.