Can av Can
Utsjånad
Can Studioalbum av Can | ||
Utgjeve | Juli 1979 | |
Innspelt | Februar 1978 | |
Sjanger | Krautrock | |
Lengd | 39:41 | |
Selskap | Harvest, Lightning | |
Produsent | Can | |
Can-kronologi | ||
---|---|---|
Out of Reach (1978) |
Can | Delay 1968 (1981)
|
Meldingar | |
---|---|
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
Allmusic | [1] |
Can, òg kalla Inner Space, (òg med ekstra spor kalla Legendary Can) er det ellevte studioalbumet til den tyske rockegruppa Can, som kom ut i 1979. Den tidlegare bassisten Holger Czukay er involvert på dette albumet, men berre i samband med redigering av lydbanda.[1] Det er det siste albumet til Can før gjenforeininga Rite Time ti år seinare og det siste før bandet vart oppløyst.
På denne tida hadde bandet gått heilt bort frå avantgarde stile og elektronisk psykedelia.
«Ethnological Forgery Series No. 99» er i røynda ei elektronisk utgåve av «Can Can», der dei spelar slørete gitarar og ein skarp synthesizer spelar den tradisjonelle melodien.
Innhald
[endre | endre wikiteksten]Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
1. | «All Gates Open» | 8:23 |
2. | «Safe» | 8:37 |
3. | «Sunday Jam» | 4:35 |
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
1. | «Sodom» | 5:45 |
2. | «A Spectacle» | 5:53 |
3. | «E.F.S. Nr. 99: (Can-Can)[Merknad 1]» | 3:12 |
4. | «Ping-Pong» | 0:23 |
5. | «Can Be» | 2:54 |
- ↑ Opphavleg frå Jacques Offenbach-operaen Orpheus in the Underworld; populært kjend som melodien til can-can-dansen.
Medverkande
[endre | endre wikiteksten]- Michael Karoli – gitar, vokal
- Jaki Liebezeit – trommer
- Irmin Schmidt – klaverinstrument
- Rosko Gee – bass
- Rebop Kwaku Baah – perkusjon
- Holger Czukay – klipping
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Can (album)» frå Wikipedia på engelsk, den 8. mars 2013.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene: