wille
Uiterlijk
- wil·le
wille
- datief mannelijk en vrouwelijk van wil, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
- Om der wille van de smeer, likt de kat de kandeleer
als iemand denkt ergens uiteindelijk voordeel bij te hebben, doet hij dingen die hij eigenlijk niet prettig vindt
vervoeging van |
---|
willen |
wille
- aanvoegende wijs van willen
- Het woord wille staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.