Naar inhoud springen

vindplaats

Uit WikiWoordenboek
  • vind·plaats
enkelvoud meervoud
naamwoord vindplaats vindplaatsen
verkleinwoord vindplaatsje vindplaatsjes

de vindplaatsv / m

  1. de plek waar men iets gevonden heeft
    • Een gemeentelijk monument is in Nederland een bouwwerk, archeologische vindplaats of landschappelijke structuur die op grond van een gemeentelijke monumentenverordening bescherming geniet vanwege bijzondere cultuurhistorische of architectonische waarde. 
    • Op de vindplaats zijn ook speren en resten gevonden uit de bronstijd van 1100 tot 800 voor Christus, aldus het schap dinsdag.[2] 
99 % van de Nederlanders;
96 % van de Vlamingen.[3]