Naar inhoud springen

vetur

Uit WikiWoordenboek


  • Ontleend aan het Oudnoordse zelfstandige naamwoord vetr, dat van het Protogermaanse woord *wintruz komt
Klasse m1
sterk
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   vetur     veturin     vetrar     vetrarnir  
genitief   vetrar     vetrarsins     vetra     vetranna  
datief   vetri     vetrinum     vetrum     vetrunum  
accusatief   vetur     veturin     vetrar     vetrarnar  

vetur, m

  1. (tijdrekening) winter

vetur

  1. accusatief onbepaald mannelijk enkelvoud van vetur