vernielzuchtig
Uiterlijk
- ver·niel·zuch·tig
- afgeleid van vernielzucht met het achtervoegsel -ig
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | vernielzuchtig | vernielzuchtiger | vernielzuchtigst |
verbogen | vernielzuchtige | vernielzuchtigere | vernielzuchtigste |
partitief | vernielzuchtigs | vernielzuchtigers | - |
vernielzuchtig
- met een onbedwingbare neiging om te vernielen
- De vernielzuchtige horde liet een spoor van ellende achter.
- Het woord vernielzuchtig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.