sirocco
Uiterlijk
- si·roc·co
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘droge wind’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | sirocco | sirocco's |
verkleinwoord | siroccootje | siroccootjes |
de sirocco m
- hete (35 graden) en droge wind, afkomstig uit de Sahara die soms rond de Middellandse Zee, de Canarische eilanden en in Italië waait
- Het woord sirocco staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sirocco" herkend door:
56 % | van de Nederlanders; |
72 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "sirocco" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ sirocco op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be