regnare

Latijn

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
rēgnāre	rēgnō	rēgnāvī	rēgnātum
eerste vervoeging	volledig

Werkwoord

rēgnāre

1. heersen
2. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van rēgnāre