plekken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plekken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈplɛkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• plek·ken

Woordherkomst en -opbouw

• ww van Middelnederlands plecken
• zn  plek zn  met de uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plekken	plekte	geplekt
zwak -t	volledig

Werkwoord

plekken

1. overgankelijk er vlekken op maken
2. overgankelijk er iets kleverigs op aanbrengen
3. ergatief vlekken gaan vertonen
4. ergatief kleverig worden, kleverig zijn, ergens aan vast blijven zitten

   ▸ Deze verstopping ontstaat doordat deeltjes aan de wand van de kransslagader blijven plekken.

Synoniemen

• [1] besmeuren
• [2] besmeren, insmeren, plakken, kleven
• [3] plakken, kleven

Zelfstandig naamwoord

de plekken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord plek

   ▸ Pogue stelde me voor aan zijn vriend ‘Barbie’, een excentrieke man die de lievelingsbarbie van zijn dochter met zich meedroeg en haar op allerlei rare plekken fotografeerde.

Gangbaarheid

• Het woord plekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plekken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.