Naar inhoud springen

neer

Uit WikiWoordenboek
  • neer
  • In de betekenis van ‘bijwoord van richting: naar beneden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
  • [bijwoord] samentrekking van neder
  • [zelfstandig naamwoord 1] vermoedelijk afgeleid van het bijwoord, vanwege de draaikolken[2]
  • [zelfstandig naamwoord 2] leenvertaling van Engels down "neer", dus ook afgeleid van bijwoord
  • [zelfstandig naamwoord 3] van Middelnederlands ere "dorsvloer"[3]
  • [zelfstandig naamwoord 4] verkorting van nering[4]
  • [zelfstandig naamwoord 5] van Hebreeuws נֵר (neer) "kaars, lichtje"[5]

neer

  1. in benedenwaartse richting
    • Op en neer. 
  2. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord.
    neerzetten: hij zette zijn bierglas neer op de tafel
enkelvoud meervoud
naamwoord neer [1,3] neren
[5] nerot
verkleinwoord neertje neertjes

de neerv

  1. stroming die tegen de hoofdstroom ingaat waardoor draaikolken ontstaan
  2. (natuurkunde) naam voor een van de zes quarks waaruit elementaire deeltjes zijn opgebouwd
  3. (landbouw) (verouderd) deel van boerderij met vlakke bodem waar graan wordt gedorst
  4. (verouderd) middelen van bestaan
  5. (Jiddisch-Hebreeuws) licht, lamp
99 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[6]