nar

Nederlands

Een nar op straat tijdens een festival in Aulendorf (2015).

Uitspraak

• Geluid:  nar    (hulp, bestand)
• IPA: / nɑr / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• nar

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands narre, in de betekenis van ‘zot’ aangetroffen vanaf 1432; van Middelhoogduits narre “zot, dwaas” (modern Duits Narr)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	nar	narren
verkleinwoord	narretje	narretjes

Zelfstandig naamwoord

de nar m

1. (persoon) iemand die anderen vermaakt door zich in opvallende kleding dwaas te gedragen

Synoniemen

• zot, dwaas

Hyponiemen

• clown, hofnar

Afgeleide begrippen

• narrenfeest, narrenkap, narrenmat, narrenmuts, narrenslee, narrenstok, narrig

Werkwoord

vervoeging van
narren

nar

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van narren
   

   • Ik nar. 

2. gebiedende wijs van narren
   

   • Nar! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van narren
   

   • Nar je? 

Gangbaarheid

• Het woord nar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "nar" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.