Naar inhoud springen

lezen

Uit WikiWoordenboek
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: lèzen
Portret van een vrouw die zit te lezen.
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
lezen
'lezə(n)
las
lɑs
gelezen
ɣə'lezə(n)
klasse 5 volledig
  • le·zen
Middelnederlands:
Oudnederlands: lesen, "verzamelen"
Germaans: *lesan-
Indo-Europees: *les-
  • Verwant in Germaans:
West: Duits: lesen
Oost: Gotisch: lisan
  • Verwant in andere Europese-talen:
Lets: lest
Litouws: lèsti
  • In de betekenis van ‘verzamelen (bv. van aren)’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1]
  • In de betekenis van ‘opnemen van schrift’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1250 [2]

lezen

  1. overgankelijk zien en interpreteren van geschreven tekst
     Waarom ging ik zes maanden op de Pacific Crest Trail (PCT) dwars door Amerika lopen? Tja, waarom niet. In een oude National Geographic had ik ooit als kind een artikel over deze trail gelezen, 4.286 kilometer door Amerika.[3]
     Na een jaar lang plannen, lezen, onderzoeken, sparen en trainen ging mijn avontuur eindelijk beginnen, hoewel ik eigenlijk geen idee had waar ik aan begon.[3]
  2. overgankelijk selecteren van (on)gewenste exemplaren uit een verzameling, schiften
  • Gedachten kunnen lezen[4]
Precies weten wat er in iemand anders zijn hoofd omgaat, of die indruk willen wekken, gedachtelezen
  • Iemand de les lezen
Iemand er nadrukkelijk/vermanend op wijzen dat diegene iets verkeerds gedaan heeft
  • Iemand de levieten lezen
  • Iemand de metten lezen
  • Iemand zijn planeet lezen
  • Kunnen lezen en schrijven
100 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[5]


lezen

  1. lezen