Naar inhoud springen

koppelteken

Uit WikiWoordenboek
  • kop·pel·te·ken
enkelvoud meervoud
naamwoord koppelteken koppeltekens
verkleinwoord koppeltekentje koppeltekentjes

het koppeltekeno

  1. (taalkunde) (grammatica) een streepje om twee of meer woorden een eenheid te laten vormen dat in de Nederlandse spelling vooral van belang is in afleidingen, samenkoppelingen, samenstellingen en woordgroepen
    • Het koppelteken heeft de vorm van het kortste liggende streepje. 
99 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[1]
  1. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be