konkelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van konkelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		konkelen			te konkelen
	toekomend		zullen konkelen			te zullen konkelen
voltooid	tegenwoordig		hebben gekonkeld			te hebben gekonkeld
	toekomend		gekonkeld zullen hebben			gekonkeld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	konkelend		gekonkeld			ev. konkel	mv. verouderd konkelt	konkele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	konkel	konkelt	konkelt	konkelt	konkelt	konkelen	konkelen	konkelen
verleden (o.v.t.)	konkelde	konkelde	konkelde	konkelde	konkelde	konkelden	konkelden	konkelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal konkelen	zult/zal konkelen	zult/zal konkelen	zult konkelen	zal konkelen	zullen konkelen	zullen konkelen	zullen konkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou konkelen	zou konkelen	zou(dt) konkelen	zoudt konkelen	zou konkelen	zouden konkelen	zouden konkelen	zouden konkelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gekonkeld	hebt gekonkeld	hebt/heeft gekonkeld	hebt gekonkeld	heeft gekonkeld	hebben gekonkeld	hebben gekonkeld	hebben gekonkeld
verleden (v.v.t.)	had gekonkeld	had gekonkeld	had gekonkeld	hadt gekonkeld	had gekonkeld	hadden gekonkeld	hadden gekonkeld	hadden gekonkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal gekonkeld hebben	zal/zult gekonkeld hebben	zult/zal gekonkeld hebben	zult gekonkeld hebben	zal gekonkeld hebben	zullen gekonkeld hebben	zullen gekonkeld hebben	zullen gekonkeld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gekonkeld hebben	zou gekonkeld hebben	zou/zoudt gekonkeld hebben	zoudt gekonkeld hebben	zou gekonkeld hebben	zouden gekonkeld hebben	zouden gekonkeld hebben	zouden gekonkeld hebben