koine
Uiterlijk
Niet te verwarren met: Koine |
- koi·ne
- van Oudgrieks κοινή (koinè), vrouwelijke vorm van κοινός (koinós) "algemeen"; kort voor κοινή διάλεκτος (koinè diálektos) "algemeen dialect" [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | koine | - |
verkleinwoord | - | - |
- (taalkunde) algemene omgangstaal tussen mensen die verschillende moedertalen of dialecten spreken
- Of worden alle teksten - van gebruiksaanwijzingen tot romans - tegen die tijd rechtstreeks geschreven in een lingua franca of een koine die net zo goed een soort steenkolenengels als een soort met het Latijnse alfabet gespeld steenkolenchinees kan zijn? [2]
- Het woord koine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koine" herkend door:
11 % | van de Nederlanders; |
10 % | van de Vlamingen.[3] |
- De schrijfwijze "koinè" werd in dit onderzoek door 15 % van de Nederlanders en 5 % van de Vlamingen herkend, hoewel dit nooit een officiële spelling is geweest.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ koine op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Denissen, F.in: Dietsche Warande en Belfort. jrg. 150 nr. 5/6 (december 2005) Merz, Gent; p. 667/668; geraadpleegd 2019-01-06
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 5
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 2 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Taalkunde in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 11 %
- Prevalentie Vlaanderen 10 %