izotop
- IPA: /izɔtɔp/
- i·zo·top
izotop m
- (natuurkunde), (scheikunde) isotoop
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | izotop | izotopy |
| genitief | izotopu | izotopów |
| datief | izotopowi | izotopom |
| accusatief | izotop | izotopy |
| instrumentalis | izotopem | izotopami |
| locatief | izotopie | izotopach |
| vocatief | izotopie | izotopy |
- IPA: /ɪzɔtɔp/
- izo·top
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
izotop
- (natuurkunde), (scheikunde) isotoop
Categorieën:
- Woorden in het Pools
- Woorden in het Pools met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Pools
- Natuurkunde in het Pools
- Scheikunde in het Pools
- Woorden in het Tsjechisch
- Woorden in het Tsjechisch met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Natuurkunde in het Tsjechisch
- Scheikunde in het Tsjechisch
- Mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Onbezield mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Woorden in het Turks
- Zelfstandig naamwoord in het Turks
- Natuurkunde in het Turks
- Scheikunde in het Turks