flink

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  flink    (hulp, bestand)
• IPA: /flɪŋk/

Woordafbreking

• flink

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan Middelnederduits flink 'vlug, behendig', al dan niet via Hoogduits flink 'id.'. Verwant met Middelnederlands vlinken.
• Oorspronkelijk in de betekenis 'vlug, behendig', (figuurlijk) 'vlug van begrip, pienter' voor het eerst aangetroffen in 1655 . Deze betekenis is nog steeds behouden als bijwoord. De huidige betekenis in het Nederlands van ‘fors, stevig’ (van postuur, lichaamsbouw) is mogelijk ontstaan in het veelvuldig gebruik ervan met "kloek".

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	flink	flinker	flinkst
verbogen	flinke	flinkere	flinkste
partitief	flinks	flinkers	-

Bijvoeglijk naamwoord

flink

1. (anatomie) groot en/of stevig, krachtig van lichaamsbouw

   • Je zoon is al een flinke jongen geworden. 

2. groot van afmeting of hoeveelheid

   • Hij nam een flinke teug van het bierflesje. 
   • Jan heeft een flink pak slaag gekregen. 

3. (figuurlijk) sterk van karakter

   • Wees een flinke jongen en gedraag je. 

4. (verouderd) vlug, snel

   ▸ De oude generaal maakt zoo flink mogelijk een buiging voor mevrouw Van Hake, en zegt te hopen dat hij haar niet te veel derangeerde.

Synoniemen

• [1]: fors [1]
• [2]: aanzienlijk [2], behoorlijk [1], fors [3]

Afgeleide begrippen

• [3]: flinkerd

Vertalingen

    1. stevig van lichaamsbouw   

Duits: stattlich (de), kräftig (de) Engels: sturdy (en), strapping (en) Frans: ferme (fr), solide (fr)

Noors: røslig (no) Nynorsk: røsleg (nn), røseleg (nn) Spaans: robusto (es)

    2. groot van afmeting of hoeveelheid   

Duits: stattlich (de), kräftig (de), anständig (de), tüchtig (de) Engels: considerable (en)

Frans: gros (fr) Spaans: considerable (es)

    3. sterk van karakter   

Duits: tüchtig (de) Engels: brave (en)

Frans: courageux (fr), énergique (fr) Spaans: firme (es), valiente (fr)

Bijwoord

flink

1. in hoge mate, veel, snel

   • Als ze wil kan ze flink eten. 

   ▸ Ik zette er flink de pas in en na een tijdje begon ik bijna te rennen want ik kon de hamburgers al ruiken!

Synoniemen

• behoorlijk

Afgeleide begrippen

• flinkerd, flinkheid, flinkig, flinks, flinkweg

Uitdrukkingen en gezegden

• Flink in de bus blazen

Vertalingen

    1. in hoge mate   

Duits: stattlich (de), kräftig (de), anständig (de), tüchtig (de) Engels: considerably (en)

Frans: vaillamment (fr)

Gangbaarheid

• Het woord flink staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "flink" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

stellend	attributief
flink	flinke

Bijvoeglijk naamwoord

flink

1. flink

   «Aangenaam verras, maar met ’n flinke skeut sinisme.»

   Aangenaam verrast, maar met een flinke scheut cynisme.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  flink    (hulp, bestand)
• IPA: /flɪŋk/

Woordafbreking

• flink

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan Middelnederduits flink, ontwikkeld uit "blinkend, flikkerend" (vergelijk qua betekenis Blitzkrieg), verwant aan Duits flinken (verouderd) "glanzen"

Bijvoeglijk naamwoord

flink

1. vlug, snel