cognoscere

Latijn

Uitspraak

• IPA: /kɔŋˈnoːskɛˌrɛ/

Woordafbreking

• co·gnos·ce·re

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van nōscĕre met het voorvoegsel con-.

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
cŏgnōscĕre	cŏgnōsco	cŏgnōvi	cŏgnĭtum
derde vervoeging	volledig

Werkwoord

cŏgnōscere

1. leren kennen, (soms ook:) kennen
2. vernemen, horen
3. ~ de abl.; een onderzoek instellen (naar)

Afgeleide begrippen

• cognitio