cinta
Uiterlijk
- cin·ta
cinta
- verliefd (op), houdend van
- verlangend (naar)
- bercinta, bercinta-cintaan, bercintakan, kecintaan, mencinta, mencintai, mencintakan, pencinta, percintaan, tercinta
enkelvoud | meervoud |
---|---|
cinta | cintas |
cinta m
cinta
enkelvoud | meervoud |
---|---|
cinta | cintas |
cinta m