bleu

Niet te verwarren met: BLEU

Nederlands

 

2. lichtblauw

Uitspraak

• Geluid:  bleu    (hulp, bestand)
• IPA: / blø / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• bleu

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lichtblauw’ voor het eerst aangetroffen in 1587
• [1] van Middelnederlands blode
• [2] van Frans bleu

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bleu	bleuer	bleust
verbogen	bleue	bleuere	bleuste
partitief	bleus	bleuers	-

Bijvoeglijk naamwoord

bleu

1. (verouderd) schuchter, bedeesd, verlegen, blood, blo
2. (kleur) lichtblauw

   • het oranje blanje bleu (de Nederlandse vlag) 

Afgeleide begrippen

• [1] bleuheid

Anagrammen

• beul

Gangbaarheid

• Het woord bleu staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bleu" herkend door:

87 %	van de Nederlanders;
81 %	van de Vlamingen.

Frans

 

2. blauw

Uitspraak

• Geluid:  bleu    (hulp, bestand)
• IPA: /blø/

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	bleu	bleus
vrouwelijk	bleue	bleues

Bijvoeglijk naamwoord

bleu

1. (kleur) blauw
2. (spreektaal) zat

   «Bon Dieu, comme j’étais bleu!»

   Goeie God, wat was ik dronken!

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
bleu	le bleu	bleus	les bleus

Zelfstandig naamwoord

bleu m

1. (kleur) blauw
2. (spreektaal) groentje, beginneling
3. (spreektaal) smeris, agent

Anagrammen

• UEBL