aanwijzen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van aanwijzen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aanwijzen			aan te wijzen
	toekomend		zullen aanwijzen aan zullen wijzen			te zullen aanwijzen aan te zullen wijzen
voltooid	tegenwoordig		hebben aangewezen			te hebben aangewezen
	toekomend		aangewezen zullen hebben			aangewezen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	aanwijzend		aangewezen			ev. wijs aan	mv. verouderd wijst aan	wijze aan (bijzin) aanwijze
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	wijs aan	wijst aan	wijst aan	wijst aan	wijst aan	wijzen aan	wijzen aan	wijzen aan
verleden (o.v.t.)	wees aan	wees aan	wees aan	wees aan	wees aan	wezen aan	wezen aan	wezen aan
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanwijzen	zult/zal aanwijzen	zult/zal aanwijzen	zult aanwijzen	zal aanwijzen	zullen aanwijzen	zullen aanwijzen	zullen aanwijzen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanwijzen	zou aanwijzen	zou(dt) aanwijzen	zoudt aanwijzen	zou aanwijzen	zouden aanwijzen	zouden aanwijzen	zouden aanwijzen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	aanwijs	aanwijst	aanwijst	aanwijst	aanwijst	aanwijzen	aanwijzen	aanwijzen
verleden (o.v.t.)	aanwees	aanwees	aanwees	aanwees	aanwees	aanwezen	aanwezen	aanwezen
toekomend (o.t.t.t.)	zal aanwijzen aan zal wijzen	zult/zal aanwijzen aan zult/zal wijzen	zult/zal aanwijzen aan zult/zal wijzen	zult aanwijzen aan zult wijzen	zal aanwijzen aan zal wijzen	zullen aanwijzen aan zullen wijzen	zullen aanwijzen aan zullen wijzen	zullen aanwijzen aan zullen wijzen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aanwijzen aan zou wijzen	zou aanwijzen aan zou wijzen	zou(dt) aanwijzen aan zou(dt) wijzen	zoudt aanwijzen aan zoudt wijzen	zou aanwijzen aan zou wijzen	zouden aanwijzen aan zouden wijzen	zouden aanwijzen aan zouden wijzen	zouden aanwijzen aan zouden wijzen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb aangewezen	hebt aangewezen	hebt/heeft aangewezen	hebt aangewezen	heeft aangewezen	hebben aangewezen	hebben aangewezen	hebben aangewezen
verleden (v.v.t.)	had aangewezen	had aangewezen	had aangewezen	hadt aangewezen	had aangewezen	hadden aangewezen	hadden aangewezen	hadden aangewezen
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangewezen hebben	zal/zult aangewezen hebben	zult/zal aangewezen hebben	zult aangewezen hebben	zal aangewezen hebben	zullen aangewezen hebben	zullen aangewezen hebben	zullen aangewezen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangewezen hebben	zou aangewezen hebben	zou/zoudt aangewezen hebben	zoudt aangewezen hebben	zou aangewezen hebben	zouden aangewezen hebben	zouden aangewezen hebben	zouden aangewezen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm aangewezen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt aangewezen				er is aangewezen
verleden	er werd aangewezen				er was aangewezen
toekomend	er zal aangewezen worden				er zal aangewezen zijn
voorwaardelijk	er zou aangewezen worden				er zou aangewezen zijn
lijdende vorm aangewezen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		aangewezen worden			aangewezen te worden
	toekomend		aangewezen zullen worden			aangewezen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		aangewezen zijn			aangewezen te zijn
	toekomend		aangewezen zullen zijn			aangewezen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word aangewezen	wordt aangewezen	wordt aangewezen	wordt aangewezen	wordt aangewezen	worden aangewezen	worden aangewezen	worden aangewezen
verleden (o.v.t.)	werd aangewezen	werd aangewezen	werd aangewezen	werdt aangewezen	werd aangewezen	werden aangewezen	werden aangewezen	werden aangewezen
toekomend (o.t.t.t.)	zal aangewezen worden	zult aangewezen worden	zult aangewezen worden	zult aangewezen worden	zal aangewezen worden	zullen aangewezen worden	zullen aangewezen worden	zullen aangewezen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou aangewezen worden	zou aangewezen worden	zou/zoudt aangewezen worden	zoudt aangewezen worden	zou aangewezen worden	zouden aangewezen worden	zouden aangewezen worden	zouden aangewezen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben aangewezen	bent aangewezen	bent/is aangewezen	zijt aangewezen	is aangewezen	zijn aangewezen	zijn aangewezen	zijn aangewezen
verleden (v.v.t.)	was aangewezen	was aangewezen	was aangewezen	waart aangewezen	was aangewezen	waren aangewezen	waren aangewezen	waren aangewezen
toekomend (v.t.t.t.)	zal aangewezen zijn	zult aangewezen zijn	zult aangewezen zijn	zult aangewezen zijn	zal aangewezen zijn	zullen aangewezen zijn	zullen aangewezen zijn	zullen aangewezen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou aangewezen zijn	zou aangewezen zijn	zou/zoudt aangewezen zijn	zoudt aangewezen zijn	zou aangewezen zijn	zouden aangewezen zijn	zouden aangewezen zijn	zouden aangewezen zijn