Guinee

Guinee

Locatie
Vlag
Beknopt
Hoofdstad	Conakry
Regering	Republiek
Munt	Guinea frank(GNF)
Oppervlakte	totaal: 245.857 km2 water: 0 km2 land: 245.857 km2
Bevolking	9.690.222 (Juli 2006)
Taal	Frans (officieel), iedere etnische groep heeft een eigen taal
Religie	Moslim 85%, Christelijk 8%, inheemse godsdienst 7%
Oproepcode	224
Internet TLD	.gn
Tijdzone	UTC

Guinee is een land in West-Afrika.

Info

Guinee (voormalig Frans Guinee, ook wel Guinee/Conakry genoemd) is grondwettelijk een presidentiële republiek in West-Afrika, gelegen aan de Golf van Guinee (Atlantische Oceaan) tussen Guinee-Bissau en Sierra Leone. Zes uur vliegen vanaf Parijs en New York. De President is generaal Lasane Conté.

Eeuwenlang was het land erg afgesloten van de buitenwereld maar langzaam maar zeker opent het zijn deuren voor de rest van de wereld. Guinee, dat “vrouw” betekent, wordt gezien als een land met veel geheime rituelen en een rijke cultuur. Guinee is de “Tuin van West Afrika” dat landwaarts grenst aan Ivoorkust, Liberia, Mali en Senegal. De grens met Ivoorkust is 610 km lang, die met Guinee-Bissau 386 km, met Liberia 563 km, met Mali 858 km, met Senegal 330 km, met Sierra Leone 652 km en de kust is 320 km lang. De oppervlakte van Guinee is 245.857 vierkante kilometer en het is dus ongeveer 7 keer zo groot als Nederland. Het land is verdeeld in vier 'supraregio's', die corresponderen met de belangrijkste geografische en etnische gebieden: Guinee-Maritime, Moyenne-Guinee, Haute-Guinee en Guinee-Forestière. De regio's zijn weer onderverdeeld in 29 provincies. Lokale volksraden en dorpshoofden vormen de basis van het bestuur in de dorpen. Guinee is qua klimaat het natste land van West-Afrika (4m water per jaar) en is op economisch gebied een van de grootste markten in westelijk Afrika.

Geschiedenis

In de 10de eeuw vestigden zich de Soussou en Malinké in Guinee. Het gebied van het huidige noorden van Guinée (Opper Guinée) was van de 10de tot 19de eeuw onder het beheer van elkaar opvolgende Afrikaanse rijken (Ghana 10de en 11de eeuw, Mali 11de tot de 14de eeuw en Songhay van de 14de tot in de 19de eeuw). Rond 1350 reisde de Arabische wereldreiziger Ibn Battuta langs de Niger. Hij zag daar een opvoering van het Sunjata-epos door ‘griots’, West-Afrikaanse barden. Europese handelaren waren sinds de 15e eeuw actief langs de kust, maar vestigden zich pas in de late 17e eeuw in dit gebied. In de 18de eeuw lag langs de oevers van de Niger een koninkrijk Genni, dat terugkomt in Berber-documenten uit die tijd. De belangrijkste pre-koloniale staat op het grondgebied van het huidige Guinee werd door de islamitische Fulani in het hoogland Fouta Djalon gesticht nadat zij de Heilige Oorlog van 1725 hadden gewonnen en de Soussou naar de kuststreek hadden verdreven. De slavernij volgde toen de Portugezen in de 15de eeuw (o.l.v. Pedro da Cintra) voet aan wal hadden gezet in West Afrika. Rond 1460 noemde Da Cintra het gebied Cap de Sagres en later Guinee.

In 1881 werd in Fouta Djalon het Franse gezag door de emir van de Fulani aanvaard. Tussen 1881 en 1886 werden met Engelsen, Portugezen en Duitsers overeenkomsten gesloten (The Scramble of Africa) waarbij de grenzen werden vastgelegd. Guinee behoorde eerst administratief bij Senegal, maar werd in 1890 een aparte kolonie, eerst Rivière du Sud, later Guinée française genoemd. In 1895 werd de kolonie deel van het Gouvernement-generaal van Frans West-Afrika. Toen de regering-De Gaulle in 1958 het Franse koloniale rijk in een gemeenschap van autonome staten om vormde, en daarover referenda liet houden, was Guinée de enige staat die zich voor onmiddellijke en volledige onafhankelijkheid uitsprak. Sekou Touré werd de eerste president van de Republiek van Guinée. In 1984 overleed Sekou Touré plotseling en het door hem opgebouwde politieke systeem stortte ineen. Voordat een opvolger kon worden gekozen vond er een militaire staatsgreep plaats onder leiding van het Comité Militaire de Redressement National (CMRN). De leider van dit comité, Lansana Conté, werd de president van de ‘Tweede Republiek’ en is dat nog tot op de dag van vandaag.

Geografie

Guinee is een afwisselend land met berggebied, bosgebied en lange, bochtige rivieren.

Bevolking

Guinee kent 27 etnische groepen en de grootste zijn de Fula/Foula (Fulani) (ca. 40%), woonachtig in de hooglanden van Midden-Guinée, de Malinké (ca. 26%) in Opper-Guinee, de Soussou (ca. 11%) in het kustgebied en de Kissi (ca. 6,5%) in de bossen. 57% van de bevolking is jonger dan 21 jaar. In de periode 1958-1984 zochten ca. 2 miljoen Guineeërs om economische redenen een woonplaats in de naburige landen. Hoewel de trek naar de stad toeneemt, woont slechts 30% in de steden. Een hechte familieband is voor de meeste mensen in Guinee erg belangrijk. Een doorsnee familie op het platteland bestaat uit ten minste drie generaties en inwonende aanverwanten. Samen beheren zij stukjes land waar iedereen van moet eten. De familiestructuur wordt gevormd door een man die met één of meerdere vrouwen in een compound of dorp woont. Guineeërs zijn vriendelijk en onderscheiden zich voornamelijk (van hun buurlanden) door een ongekend grote werklust. Ca. 85% van de bevolking is islamitisch. (soennieten) en ca. 10% christelijk (overwegend rooms-katholiek); het overige deel (ca. 5%) is animist.

Kunst & Cultuur

Guinee herbergt een schat aan Afrikaanse culturen. Het noorden en het oosten waren ooit deel van het grote Mandingo-keizerrijk, terwijl in veel dorpen en in de wouden van het zuiden de pre-islamitische culturen bewaard zijn gebleven.

De familie speelt een fundamentele rol binnen de gemeenschap en heeft een grote invloed op de keuze van een echtgenoot. Veel meisjes trouwen vóór hun 20ste. De traditie wil dat een de toekomstige man tien kolanoten aanbiedt aan de familie van zijn toekomstige bruid om haar ten huwelijk te vragen. De vader van de bruid breekt de noten als teken van goedkeuring en biedt dan stoffen, sieraden of vee aan aan de verloofde en aan zijn familie. Moslims is het toegestaan om tot vier echtgenotes te hebben, onder de voorwaarde dat hij zijn verplichtingen van levensonderhoud kan voldoen. Kolanoten zijn bitter smakende noten die een belangrijke rol spelen in rituelen en tradities. De kolanoot bevat 25% cafeïne. Daardoor is het een natuurproduct dat uitstekende diensten bewijst om langdurige inspanningen te verrichten zonder eten of drinken te gebruiken.

Traditionele geneeskunde is nog steeds wijd verbreid in Guinee, maar ook voodoo en fetisj. Alhoewel animisme slechts 5% van de godsdienst uitmaakt hangen de meeste Guineeërs toch aan de tradities rondom deze natuurgodsdienst waarbij geesten- en voorouderverering het belangrijkst zijn. Een animist gelooft in het bestaan van goede en kwade geesten, die kunnen huizen in onder meer bomen, dieren en gebruiksvoorwerpen. De geesten moeten te vriend worden gehouden door het regelmatig brengen van offers, het houden van rituelen, rituele dansen en het houden van taboeregels. Animisme doordrenkt het hele leven van de aanhangers ervan.

Regio's

Guinee is officieel verdeeld in drie landschappelijke zones, maar eigenlijk zijn het er vier, want Guinee Woud is een gebied op zichzelf.

Laag-Guinee Is een gebied dat bestaat uit een lage en door vele kleine rivieren doorsneden kustvlakte met een tropisch klimaat, een tropische vegetatie en een grootste hoogte van 1800 m (Kakoulima). De kustvlakte bestaat voornamelijk uit moerassige mangrovegebieden.

Midden-Guinee Bestaat uit het kale Fouta Djalonhoogland met een hoogte van 600 tot 1.500 meter. Moyenne Guinee wordt ook wel - net als het aldaar aanwezige massief - Fouta Djallon genoemd. Dit betekent etymologisch ‘het land van de Peuls (Fouta) en Diallonkés (Djallon)’. Aan de westzijde van het massief, ten oosten van Boké, ten noorden van Fria, Boffa en Dubréka, en ten zuiden van Télimélé bevindt zich een overgangsgebied tussen Peuls en Soussous, terwijl ten oosten van het massief een overlap bestaat met de Malinkés in Dinguiraye en Dabola. Andere etnische groepen in Moyenne Guinee zijn de Badiarankés, Coniaguis en Bassaris in de prefectuur Koundara, respectievelijk in de regio van Badiar, en in de sous-préfectures van Youkounkoun en Guingan, de Tyapi in Gaoual, een minderheidsgroep Diakankés vooral in Touba, kleine groepen Sarakolés als Linsan Saran en Manda Saran in Lélouma, en tenslotte de Limbas in de zuidelijke zone van Mamou aan de grens met Sierra Leone.

Hoog Guinee Bestaat uit vlakten met savannevegetatie waar de hoogten van de Fouta Djalon overvloeit in uitgestrekte vlakten met savanneklimaat en schaarse savannevegetatie. Haute Guinée wordt in meerderheid bevolkt door de Malinkés. Zij leven samen met andere etnische groepen. De Diallonkés leven in de noordelijke streken Dinguiraye en Siguiri aan de grens met Mali maar ook ten westen van de prefectuur Faranah en in enclaves in Kouroussa. De Peuls Ouassoulounkés (een mengvorm van Peuls en Malinkés) komen voornamelijk voor in Mandiana. De Kourankos zijn geconcentreerd in Kouroussa en Faranah. De Koniankés bewonen de prefectuur Kérouané. Een overgangsgebied tussen Malinkés en Peuls ligt in het westen van Haute Guinee.

Guinee Woud Is een dicht bosgebied/regenwoud dat in het zuidwesten van Guinee ligt aan de grenzen met Liberia en Ivoorkust. Hier wonen voornamelijk Mandingo's en het is een handelscentrum tussen de omringende landen. In dit gebied wonen veel fetisj (medicijnmannen), die de traditionele kunst van het genezen kennen. Zonder chemische toepassingen weten zij uit de natuur producten te winnen waarmee succesvol malaria, gele koorts, tyfus en andere ziekten behandelen. Veel geheimen van Afrika liggen verscholen in dit prachtige natuurgebied.

Steden

Naast de hoofdstad vindt men de volgende grote steden: Guéckédou (350.000 inw.), Boké (300.000 inw.), N'Zérékoré (300.000 inw.), Macenta (280.000 inw.), Kindia (280.000 inw.), Kankan (270.000 inw.), Labé (250.000 inw.), Mamou en Labe (ieder 250.000 inw.).

• Conakry - (2 miljoen inwoners) is de hoofdstad van Guinee;

• Dalaba - Dalaba is al sinds de koloniale tijd een belangrijke toeristenplaats en is genesteld in de Fouta Djalon. Het heeft een charmante gemeenschap en de frisse lucht heeft een gemiddelde temperatuur van 10 graden Celsius. De koloniale sfeer uit vervlogen tijden hangt hier nog steeds.

• Dubreka - Op 42 km van Conakry aan de weg tussen Coyah en Fria ligt Dubreka en Mont Kakoulima met Boudabom, "de hond die rookt" - een opvallende bergkam die er uitziet als het silhouet van een hondenkop. Een beeldhouwer had het niet beter kunnen doen. Vaak hangt om de top een dikke mist en dan lijkt het wel of er rook uit de mond van de hondenkop komt, vandaar de naam.

• Faranah was een klein dorp dat eerst Balandougou heette. Faranah heeft zijn ontwikkeling te danken aan Sékou Touré, die in het nabij gelegen Sidakoré geboren is. Hij bouwde een vliegveld, een postkantoor, een herberg en een eigen huis. Zijn residentie werd later een museum met cadeaus die hij kreeg van wereldleiders. Men vindt er brede boulevards, een conferentiecentrum, een grote moskee en een imponerende villa, die nu dienst doet als hotel. De grote levendige markt vindt plaats op maandag. Faranah is 150 km verwijderd van de bron van de rivier de Niger. De plaats ligt op 420 km ten oosten van Conakry. Faranah is ook de regio waar de oorsprong van de Niger ligt, een van Afrika's grootste rivieren. De bron van de Niger werd in januari 1909 ontdekt door de Franse ontdekkingsreiziger A. Chevalier. De bron ligt verscholen in het dichte bos bij de grens met Sierra Leone, een half uur lopen vanaf een zandweg bij Kbikoro, tussen Kissidougou en Forokonia. Volgens overlevering gooiden de Somono-vissers, die aan de oever van de Niger leven, hun pasgeboren kinderen in het water van de rivier en als zij dat overleefden, dan waren het echte Somono, die in staat zijn om een krokodil bij de staart te pakken, op te binden en op de oever te slepen. Daarom zouden de krokodillen hier nog steeds bang zijn voor mensen. Het nabij gelegen Opper Niger-natuurpark is 6.470 km2 groot en is 34 kilometer lang.

• Guéckédou ligt in Guinée Forestière nabij de grenzen van Siërra Leone en Liberia en is een belangrijk handelscentrum. De woensdagmarkt is enorm, met handelaren vanuit heel Guinee, Siërra Leone, Liberia, Ivoorkust en Mali. Men kan hier van alles kopen in allerlei valuta, verder is de markt uniek omdat er de enige functionerende openbare toilet is van Guinee. Buiten de markt biedt de stad weinig, maar er zijn wel enige betaalbare hotels. Guinee Forestière is een hoogland gebied dat in het regenwoud ligt en waar nog pre-islamitische stammen wonen. Guéckédou ligt ongeveer 700km zuid-oost van Conakry. De weg is geheel geasfalteerd.

• Kankan is de tweede stad van Guinee en is het spiritueel centrum van het eens zo machtig volk van de Malinké, ook wel Mandingo genoemd. Zelfs de Malinké uit Senegal en Gambia zien de stad als een soort van hoofdstad en hebben er veelal familie wonen. Sinds eeuwen is Kankan een belangrijke en invloedrijke stad omringt door hoge muren. Het ligt in Milo, een zijtak van de rivier Niger. Kankan was een kruispunt voor karavaans uit de zuidelijke wouden naar de noordelijke savannen. De Mandingo's van het Manika-Mori-volk hebben hoogstwaarschijnlijk Kankan opgericht in de 17de eeuw. Vroeger was het de hoofdstad van het oude rijk Mali; nu is het er rustig. De belangrijkste plekken van de stad zijn de open markt met zijn galerij met bogen, de overdekte markt en de Grande Mosquée. De huismeester van deze moskee leidt je rond tegen een kleine vergoeding. Tegenover de moskee is een kleine werkplaats waar men beelden maakt. Ook het oude presidentiele paleis, uitkijkend over de rivier Milo, is de moeite waard. Kankan ligt op 500km van Conakry.

• Kindia staat bekend om de wevers die de kenmerkende stroken textiel maken. Achter het spoorwegstation kan men hun ateliers bezichtigen. Hier in de buurt is het centrum waar men indigo vervaardigt. De kledingmarkt is de grootste van Guinee. De Bruidssluier-watervallen (La Voile de la Mariée) is de belangrijkste attractie van Kindia, 14 km buiten de stad, maar het is alleen bezienswaardig gedurende het regenseizoen, wanneer er genoeg water is. Er is in de buurt een klein restaurant waar je voor US$6 een eenvoudige maaltijd krijgt en men kan er een van de 10 bungalows huren. Kindia ligt op 140 km van Conakry en is bereikbaar via een asfaltweg. Op weg van Kindia naar Dalaba ligt het kleine plaatsje Pita van waar men de Chutes de Kinkon, de watervallen die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. Onderweg passeert men tal van dorpjes in de heuvels. De Kinkon-watervallen liggen zowel boven als onder een hydro-elektrische krachtcentrale. Beide watervallen zijn attracties op wandeltochten door de omliggende dorpen en heuvels. Ook is Kindia de (fruit)tuin van Guinee en het enige fruit-droogbedrijf van het land is er gevestigd. Er wordt maniok en aardappelblad (quinquiliba), mango, papaja en ananas verwerkt. In het buitenland is Kindia vooral bekend vanwege de bauxietindustrie. De stad ligt aan de voet van Mount Gangan op de zuidelijke grens van de Fouta Djalon. Kindia is een kleine stad met in het centrum een katholieke kerk en veel oude koloniale huizen. Behalve het hotel "Flamboyants Hotel" is er een goed restaurant "Ma Maison" (Frans Catalaanse keuken). Een trip van Conakry via Coyah en Mamou is een tocht door een prachtige natuur en op zich een belevenis. In 1925 stichtte professor Calmette het Pasteur Institute 6 km buiten Kindia waar nu studie wordt verricht naar besmettelijke ziekten als lepra, tyfus, influenza en mazelen.

• N'Zérékoré ligt in zuidwest Guinée Guinee Woud is het woongebied van de Guerzé of Kpele, de Manon, Konon en Malinké (Mandingo) volken. De eerste drie volken zijn katholiek. N'Zérékoré is de op een na grootste stad van Guinée. In het museum vlakbij het stadion, zijn 3.200 kunstobjecten te zien en is een must voor bezoekers. De bron van de N'Zele (N'Zali) rivier, die achter de gevangenis langs loopt, maakt geen imposante indruk. Toch is zij de bron voor een hardnekkige legende. Een ernstig zieke jager dronk van de bron en werd onmiddellijk beter. Hij richtte later N'Zérékoré op en volgens velen waart zijn geest nog steeds rond. De bron is sindsdien een bedevaartsoord voor zieken en gehandicapten. N'Zérékoré is de Franse vertaling van N'Zalikole, wat volgens velen "nabij mijn medicijn" betekent of "aan de oevers van de rivier".

Andere bestemmingen

De relatief ongerepte natuur is de grootste toeristische trekpleister van Guinee waar liefhebbers volledig aan hun trekken kunnen komen. Dwars door het oude hoogland en over moderne asfaltwegen kun je de dichte wouden in het zuidoosten van het land bereiken. Ondanks een groot en gevarieerd wildbestand heeft Guinee geen nationale parken. In de Fouta Djalon tussen de Tinkisso-rivier en de grens met Mali is veel wild te vinden en ook in in het bekende Mount Nimba-natuurreservaat, dat voor driekwart in Guinee ligt (en verder in Liberia en Ivoorkust). Hier zijn vele soorten dieren: apen, duikers, hyena’s, krokodillen, nijlpaarden, olifanten, varanen, wrattenzwijnen en panters. Een andere parel in de toeristische kroon is de fascinerende Malinke-muziek die men letterlijk overal kan horen. Het is een opzwepende ritmische stijl die inspiratie verschaft aan vele Afrikaanse en westerse muzikanten, zo ook aan de beroemde Les Ballets Africains, Guinees culturele en muzikale ambassadeurs die de wereld rondreizen om de kunst, muziek en cultuur van Guinee te promoten.

• Alcatraz Island ligt noordwest van Boke op 300 kilometer van Conakry bij de îles Tristao et Capken. Het eiland is een broedplaats voor een van de grootste zeevogelkolonies in West Afrika.

• Badiar Nationaal Park is het verlengde van Niokolokoba aan de grens met Senegal. Het park (38.200 ha) ligt in Koundara-prefectuur, en heeft een overvloed aan wild.

• Het Belle Air Strand bij Cape Verga is het mooiste zandstrand van Guinee, nabij Tanene, de geboorte/woonplaats van President Conté. Cape Verga ligt halverwege Boffa en Boke en kun je het beste met een 4-wheel-drive bereiken. Daar kun je voor een schappelijke prijs in een fraaie hut overnachten en tegen faire prijzen maaltijden van de lokale bevolking kopen. De dichtstbijzijnde locatie om provisie in te slaan is Kakadie dat 5 kilometer vanaf het strand ligt.

• Bij Carafir ligt de hydro-elektrische dam (75MW) die stroom levert aan Laag- en Midden-Guinee. Via Route National Nr. 1 kun je tot bij de dam komen, waar veel wild leeft in een prachtige natuur. Het stuwmeer bevat veel vis en is een trekpleister voor sportvissers.

Arriveren

Paspoort- & visum-info

Visa worden verstrekt door de ambassade van Guinee in Brussel De Visumdienst kan daarbij helpen: http://visumdienst.com/?location=visuminformatie&land=guinee

Rondreizen

Geldzaken

Respect

Contact

Voor verdere informatie over Guinée kunt u de website van het Consulaat in Nederland bezoeken op: Consulaat Guinée in Nederland

Vertrekken

Landen in Afrika

Noord-Afrika: Algerije · Egypte · Libië · Marokko · Tunesië · Westelijke Sahara Sahel: Tsjaad · Mali · Mauritanië · Niger · Soedan West-Afrika: Benin · Burkina Faso · Gambia · Ghana · Guinee · Guinee-Bissau · Ivoorkust · Kaapverdië · Liberia · Nigeria · Senegal · Sierra Leone · Togo Centraal-Afrika: Angola · Centraal-Afrikaanse Republiek · Congo-Brazzaville · Congo-Kinshasa · Equatoriaal-Guinea · Gabon · Kameroen · Sao Tomé en Principe · Zuid-Soedan Oost-Afrika: Burundi · Comoren · Djibouti · Eritrea · Ethiopië · Kenia · Madagaskar · Mauritius · Mayotte · Oeganda · Réunion · Rwanda · Seychellen · Somalië · Tanzania Zuidelijk Afrika: Botswana · Lesotho · Malawi · Mozambique · Namibië · Swaziland · Zambia · Zimbabwe · Zuid-Afrika