Naar inhoud springen

Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012 – 100 meter rugslag mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zwemmen op de Olympische Zomerspelen 2012
100 meter rugslag mannen
London Aquatics Centre
London Aquatics Centre
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 29 & 30 juli
Sport Zwemmen
Accommo­datie(s) London Aquatics Centre
Deelnemers 43 atleten uit 33 landen
Medailles
Goud  Matt Grevers  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Zilver  Nick Thoman  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Brons  Ryosuke Irie  Vlag van Japan Japan
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Zwemmen op de
Olympische Zomerspelen 2012
Vrije slag
50 mmannenvrouwen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mvrouwen
1500 mmannen
Rugslag
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
Schoolslag
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
Vlinderslag
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
Wisselslag
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
Vrije slag estafette
4×100 mmannenvrouwen
4×200 mmannenvrouwen
Wisselslag estafette
4×100 mmannenvrouwen
Openwaterzwemmen
10 kmmannenvrouwen

De 100 meter rugslag mannen op de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen vond plaats op 29 juli, eerst de series en halve finales en op 30 juli de finale. Omdat het zwembad waarin de wedstrijd gehouden werd 50 meter lang is, bestond de race uit twee baantjes. Na afloop van de series kwalificeerden de zestien snelste zwemmers zich voor de halve finales, de snelste acht uit de halve finales gingen door naar de finale. Regerend olympisch kampioen was Aaron Peirsol uit de Verenigde Staten.

Voorafgaand aan het toernooi waren dit het wereldrecord en het kampioenschapsrecord

Wereldrecord Vlag van Verenigde Staten Aaron Peirsol 51,94 Vlag van Verenigde Staten Indianapolis 8 juli 2009
Olympisch record Vlag van Verenigde Staten Aaron Peirsol 52,54 Vlag van China Peking 12 augustus 2008
Rang Serie Baan Naam Land Tijd Bijz.
1 6 4 Matt Grevers Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 52.92 Q
2 6 2 Cheng Feiyi Vlag van China China 53.22 Q
3 4 4 Nick Thoman Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 53.48 Q
4 5 4 Camille Lacourt Vlag van Frankrijk Frankrijk 53.51 Q
5 6 5 Ryosuke Irie Vlag van Japan Japan 53.56 Q
6 6 7 Nick Driebergen Vlag van Nederland Nederland 53.62 Q
7 4 5 Helge Meeuw Vlag van Duitsland Duitsland 53.83 Q
8 5 5 Liam Tancock Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 53.86 Q
9 6 6 Hayden Stoeckel Vlag van Australië Australië 53.88 Q
10 4 2 Vladimir Morozov Vlag van Rusland Rusland 54.01 [1]
10 5 2 Arkadi Vjatsjanin Vlag van Rusland Rusland 54.01 Q
12 5 3 Jan-Philip Glania Vlag van Duitsland Duitsland 54.07 Q
13 5 8 Charles Francis Vlag van Canada Canada 54.08 Q
14 6 3 Gareth Kean Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 54.26 Q
15 6 1 Daniel Arnamnart Vlag van Australië Australië 54.28 Q
16 4 3 Aschwin Wildeboer Vlag van Spanje Spanje 54.36 Q
17 5 6 Aristeidis Grigoriadis Vlag van Griekenland Griekenland 54.52 Q
18 3 1 Pavel Sankovich Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 54.53
19 3 5 Mirco di Tora Vlag van Italië Italië 54.70
20 3 7 Chris Walker-Hebborn Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 54.78
21 3 4 He Jianbin Vlag van China China 54.81
22 3 3 Richárd Bohus Vlag van Hongarije Hongarije 54.84
23 4 6 Bastiaan Lijesen Vlag van Nederland Nederland 54.88
24 4 1 Yakov Toumarkin Vlag van Israël Israël 54.91
25 4 7 Juan Miguel Rando Galvez Vlag van Spanje Spanje 54.93
26 3 8 Lavrans Solli Vlag van Noorwegen Noorwegen 55.00
27 5 1 Marcin Tarczyński Vlag van Polen Polen 55.06
28 4 8 Daniel Orzechowski Vlag van Brazilië Brazilië 55.16
29 2 8 George Bovell Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 55.22
30 3 2 Mathias Gydesen Vlag van Denemarken Denemarken 55.31
31 5 7 Benjamin Stasiulis Vlag van Frankrijk Frankrijk 55.36
32 2 5 Omar Pinzón Vlag van Colombia Colombia 55.37
33 6 8 Charl Crous Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 55.37
34 2 1 Pedro Medel Vlag van Cuba Cuba 55.40
35 2 2 Oleksandr Isakov Vlag van Oekraïne Oekraïne 55.43
36 2 7 Park Seon-Kwan Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 55.51
37 3 6 Daniel Bell Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 55.53
38 2 4 Alexandr Tarabrin Vlag van Kazachstan Kazachstan 55.55
39 2 6 I Gede Sudartawa Vlag van Indonesië Indonesië 55.99
40 1 4 Bradley Ally Vlag van Barbados Barbados 56.27
41 2 3 Federico Grabich Vlag van Argentinië Argentinië 56.56
42 1 5 Heshan Unamboowe Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 57.94
43 1 3 Zane Jordan Vlag van Zambia Zambia 58.77

Halve finales

[bewerken | brontekst bewerken]
Rang Naam Land Tijd Serie Baan Bijz.
1 Matt Grevers Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 52,66 2 4 Q
2 Camille Lacourt Vlag van Frankrijk Frankrijk 53,03 1 5 Q
3 Liam Tancock Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 53,25 1 6 Q
4 Ryosuke Irie Vlag van Japan Japan 53,29 2 3 Q
5 Nick Thoman Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 53,47 2 5 Q
6 Cheng Feiyi Vlag van China China 53,50 1 4 Q
7 Helge Meeuw Vlag van Duitsland Duitsland 53,52 2 6 Q
8 Hayden Stoeckel Vlag van Australië Australië 53,74 2 2 Q
9 Arkadi Vjatsjanin Vlag van Rusland Rusland 53,79 1 2
10 Nick Driebergen Vlag van Nederland Nederland 53,81 1 3
11 Jan-Philip Glania Vlag van Duitsland Duitsland 53,90 2 7
12 Aschwin Wildeboer Vlag van Spanje Spanje 53,99 2 8
13 Gareth Kean Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 54,00 2 1
14 Aristeidis Grigoriadis Vlag van Griekenland Griekenland 54,20 1 8
15 Charles Francis Vlag van Canada Canada 54,42 1 7
16 Daniel Arnamnart Vlag van Australië Australië 54,48 1 1
Rang Naam Land Tijd Baan Bijz.
Goud Matt Grevers Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 52.16 4
Zilver Nick Thoman Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 52.92 2
Brons Ryosuke Irie Vlag van Japan Japan 52.97 6
4 Camille Lacourt Vlag van Frankrijk Frankrijk 53.08 5
5 Liam Tancock Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 53.35 3
6 Helge Meeuw Vlag van Duitsland Duitsland 53.48 1
7 Hayden Stoeckel Vlag van Australië Australië 53.55 8
8 Cheng Feiyi Vlag van China China 53.77 7

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Uitslagen