Naar inhoud springen

Zinkpyrithion

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zinkpyrithion
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van zinkpyrithion
Structuurformule van zinkpyrithion
Algemeen
Molecuul­formule C10H8N2O2S2Zn
IUPAC-naam bis(1-hydroxy-2(H)pyridinethionato)zink
Andere namen 2-mercaptopyridine-1-oxide zinkzout, zinkpyridine-2-thiol-N-oxide
Molmassa 317,72 g/mol
SMILES
C1=CC=[N ](C(=C1)[S-])[O-].C1=CC=[N ](C(=C1)[S-])[O-].[Zn 2]
CAS-nummer 13463-41-7
EG-nummer 236-671-3
PubChem 415267
Wikidata Q204602
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
CorrosiefToxischMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H318 - H331 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P273 - P280 - P301 P310 - P305 P351 P338 - P311
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,78 g/cm³
Smeltpunt 240 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zinkpyrithion of pyrithionzink is een coördinatiecomplex van zink en pyrithion (1-hydroxy-2-pyridinethion), dat een brede schimmelwerende en antibacteriële werking heeft. Het is een bijna wit poeder, zo goed als onoplosbaar in water. Het is een veel gebruikt ingrediënt in antiroos-shampoos, die 1 tot 2 procent zinkpyrithion bevatten. In combinatie met koper(I)oxide wordt het ook gebruikt in aangroeiwerende verf. Verder is het een conserveermiddel in vele hygiënische en cosmetische producten, plastics, verven en vloeistoffen voor metaalbewerking.