Zenuwreceptor

Een zenuwreceptor is het uiteinde van een sensorische zenuw, die kan reageren op een stimulus binnen of buiten een organisme. Voorbeelden zijn de receptoren in de zintuigen, zoals in ogen, neus, mond en op de tong.

Indeling

Adequate stimuli kunnen worden gebruikt voor de indeling van de sensorische receptoren:

Baroreceptoren reageren op bloeddruk
Chemoreceptoren reageren op chemische stimuli van bijvoorbeeld het ademhalingscentrum
Elektroreceptoren reageren op elektromagnetische straling^[2]
- Ampullen van Lorenzini reageren op elektromagnetisch velden, zoutgehalte en op temperatuur, maar de primaire functie is die van elektroreceptoren
- Cryptochroomreceptoren zijn gevoelig voor het violet-blauwe gedeelte van het spectrum en ook gevoelig voor de oriëntatie ten opzichte van het magnetische veld
- Groeforganen reageren op infrarode straling
- Lichtgevoelige cellen reageren op zichtbaar licht
- Ultraviolette receptoren van bijvoorbeeld honingbijen reageren op ultraviolette straling. In de huid van de mens zijn er ook ultraviolette receptoren.^[3]
Hydroreceptoren reageren op veranderingen in vochtigheid
Magnetoreceptoren reageren op magnetische velden
Mechanoreceptoren, zoals rekreceptoren van het ademhalingscentrum, reageren op mechanische spanning
Nociceptoren reageren op verwonding of dreiging op verwonding aan lichaamsweefsels, vaak leidend tot het voelen van pijn
Osmoreceptoren reageren op de osmolariteit van vloeistoffen, zoals in de hypothalamus
Proprioceptoren, zoals spierspoeltjes en Golgi-peeslichaampjes zorgen voor het waarnemen van de positie van het lichaam en die van de ledematen
Thermoreceptoren reageren op temperatuur: hitte, koude of beide

Voetnoten

↑ LibreTexts Medecine. 12.2A: Classification of Receptors by Stimulus
↑ MJ Gregory. Sensory Systems, 25 juni 2013. gearchiveerd, voor het Clinton Community College
↑ Skin’s eye-like receptors ‘see’ UV light, 7 november 2011.