Naar inhoud springen

Zeenat Aman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zeenat Aman
Zeenat Aman in 2011
Zeenat Aman in 2011
Algemene informatie
Geboortenaam Zeenat Khan
Geboren 19 november 1951
Geboorteplaats Bombay
Land Vlag van India India
Werk
Jaren actief 1970-heden
Beroep Actrice en model
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Zeenat Khan (Bombay, 19 november 1951), beter bekend als Zeenat Aman, is een Indiaas filmactrice en model. Zeenat Aman staat vooral bekend om haar werk in de Indiase cinema, dat een periode van ruim 50 jaar beslaat.[1] Ze heeft verschillende onderscheidingen ontvangen, waaronder twee Filmfare Awards en een BFJA Award.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Zeenat Aman werd op 19 november 1951 in Bombay als Zeenat Khan geboren.[2] Haar vader, Amanullah Khan, was een scriptschrijver en schreef vaak onder de naam "Aman", die Zeenat later als haar schermnaam aannam. Haar vader was moslim, terwijl haar moeder een hindoeïstische Marathi was. Haar ouders scheidden kort na haar geboorte. Zeenat studeerde in University of Southern California in Los Angeles, maar maakte haar studie niet af.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Zeenat Aman nam 19-jarige leeftijd deel aan schoonheidswedstrijden en won ze zowel de Femina Miss India-verkiezing als de Miss Asia Pacific International-verkiezing in 1970. In 1970 begon Aman met acteren: haar vroege werken omvatten de films “The Evil Within” (1970) en “Hulchul” (1971). Haar doorbraak kwam met de film “Hare Rama Hare Krishna” (1971), waarvoor ze de Filmfare Best Supporting Actress Award en de BFJA Award voor beste actrice won. Ze speelde vervolgens in de film “Yaadon Ki Baaraat” (1973), waarvoor ze verdere erkenning kreeg. In de jaren zeventig vestigde Aman zich als hoofdrolspeelster in “Roti Kapada Aur Makaan” (1974), “Ajanabee” (1974), “Warrant” (1975), “Chori Mera Kaam” (1975), “Dharam Veer” (1977), “Chhailla Babu” (1977), “Hum Kisise Kum Naheen” (1977) en “The Great Gambler” (1979). Voor haar rol in de film “Satyam Shivam Sundaram” (1978) werd ze genomineerd voor de Filmfare Award voor Beste Actrice.

Begin jaren tachtig had ze hoofdrollen in “Abdullah” (1980), “Alibaba Aur 40 Chor” (1980), “Qurbani” (1980), “Dostana” (1980) en “Insaf Ka Tarazu” (1980), waarvan Aman opnieuw een nominatie ontving voor de Filmfare Award voor Beste Actrice. Ze bleef de hele jaren tachtig in films spelen, met rollen in de films “Laawaris” (1981), “Mahaan” (1983), “Pukar” (1983), “Jagir” (1984), en had ook rollen in de films “Teesri Aankh” (1982), “Hum Se Hai” en “Zamana” (1983). Na haar huwelijk met acteur Mazhar Khan in 1985, begon Aman minder vaak in films te verschijnen en nam een pauze in 1989, kort na haar laatste film “Gawaahi” (1989).

In 1999 maakte Aman een comeback in de Indiase filmindustrie en verscheen in de film “Bhopal Express”. Aman heeft sindsdien rollen gehad in verschillende films, waaronder “Ugly Aur Pagli” (2008), “Dunno Y ... Na Jaane Kyon” (2010), “Chaurahen” (2012), “Strings of Passion” (2014), “Dunno Y2 ... Life Is a Moment” (2015), “Dil Toh Deewana Hai” (2016) en “Sallu Ki Shaadi” (2017).

Privé

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1978 trouwde Aman met acteur Sanjay Khan, maar dit huwelijk werd in 1979 nietig verklaard. Aman trouwde vervolgens met acteur Mazhar Khan. Dit huwelijk duurde 13 jaar: van 1985 tot aan de dood van Mazhar Khan in 1998. Zeenat Aman kreeg twee kinderen van Mazhar Khan: filmregisseur Azaan Khan en componist Zahaan Khan.

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Onderscheiding Categorie Werk Resultaat
1972 Filmfare Awards Best Supporting Actress Hare Rama Hare Krishna Gewonnen
1973 BFJA Award Best Actress Gewonnen
1979 Filmfare Award Best Actress Satyam Shivam Sundaram Genomineerd
1981 Best Actress Insaf Ka Tarazu Genomineerd
2016 Timeless Glamour & Style Icon[3] Gewonnen
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zeenat_Aman&oldid=63408693"