Werelderfgoed in Thailand
Het Werelderfgoed in Thailand bestaat uit acht erfgoedlocaties.[1] Thais erfgoed werd voor het eerst in de werelderfgoedlijst opgenomen tijdens de vijftiende zitting van het Werelderfgoedcomité die in 1991 plaatsvond in Carthago, Tunesië. Tijdens deze zitting werden drie Thaise erfgoedlocaties toegevoegd: de "Historische stad Sukhothai en daarmee verbonden historische steden", de "Historische stad Ayutthaya" en de "Wildreservaten Thungyai-Huai Kha Khaeng".[2] In 1992 werd een vierde erfgoedlocatie toegevoegd en er volgden nog twee in 2005 en 2021. Van deze zes erfgoedlocaties zijn er drie cultuurerfgoed en drie natuurerfgoed, zoals vastgesteld aan de hand van de selectiecriteria van het Werelderfgoedcomité.
Werelderfgoed in Thailand
[bewerken | brontekst bewerken]Onderstaande tabel bevat de volgende informatie per erfgoed:
- Naam: zoals ingeschreven door het Werelderfgoedcomité
- Locatie: de provincie(s) waar het erfgoed zich bevindt en de coördinaten
- UNESCO-data: het referentienummer van het erfgoed en de inschrijvingscriteria (i t/m vi zijn cultureel erfgoed, en vii t/m x zijn natuurerfgoed)
- Jaar: het jaar van inschrijving in de werelderfgoedlijst
- Beschrijving: een beknopte beschrijving van het erfgoed
| Naam | Afbeelding | Locatie | UNESCO-data | Oppervl. (ha) |
Jaar | Beschrijving | Bronnen |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Historische stad Sukhothai en daarmee verbonden historische steden |  |
Sukhothai en Kamphaeng Phet 17° 0′ 26″ NB, 99° 47′ 23″ OL |
Cultureel: (i), (iii) |
11.852 | 1991 | Van Sukhothai, de hoofdstad van het eerste koninkrijk van Siam in de 8e en 9e eeuw, en de met dat koninkrijk verbonden steden Kamphaeng Phet en Si Satchanalai, zijn bijzondere monumenten bewaard gebleven die dateren uit de eerste periode in de Thaise bouwkunst. De beschaving die in deze steden tot bloei kwam, was het resultaat van de assimilatie van verschillende oude lokale invloeden en tradities, die zijn expressie vond in een kenmerkende bouwstijl, de zogeheten “Sukhothaistijl”. | [3] |
| Historische stad Ayutthaya | 
|
Ayutthaya 14° 20′ 52″ NB, 100° 33′ 38″ OL |
Cultureel: (iii) |
289 | 1991 | Ayutthaya, gesticht omstreeks 1350, was de tweede hoofdstad van Siam na Sukhothai. In de 8e eeuw werd de stad verwoest door de Birmezen. De overgebleven bouwwerken, waaronder stoepa's en verschillende grote kloosters, geven een indruk van de gloriedagen van Ayutthaya. | [4] |
| Wildreservaten Thungyai-Huai Kha Khaeng |  |
Kanchanaburi, Tak en Changwat Uthai Thani 15° 20′ NB, 98° 55′ OL |
Natuurlijk: (vii), (ix), (x) |
622.200 | 1991 | Deze twee natuurreservaten in de grensregio met Myanmar omvatten een gebied van meer dan 600.000 hectares met bijna alle bostypes van continentaal Zuidoost-Azië. De reservaten herbergen een grote diversiteit aan diersoorten waaronder 77% van de grote zoogdieren (met name olifanten en tijgers), 50% van de grote vogels en 33% van de gewervelde landdieren van de regio. | [5] |
| Archeologische Site Ban Chiang |  |
Changwat Udon Thani 17° 32′ 55″ NB, 103° 47′ 23″ OL |
Cultureel: (iii) |
64 | 1992 | Ban Chiang wordt beschouwd als de belangrijkste prehistorische nederzetting die tot nu toe is ontdekt in Zuidoost-Azië. De nederzetting markeert een belangrijke fase in de menselijke culturele, sociale en technologische evolutie. De site bevat het vroegste bewijs van landbouw en van de productie en het gebruik van metalen in de regio. | [6] |
| Boscomplex Dong Phayayen-Khao Yai |  |
Saraburi, Nakhon Ratchasima, Nakhon Nayok, Prachinburi, Sa Kaew en Buriram 14° 20′ NB, 102° 3′ OL |
Natuurlijk: (x) |
615.500 | 2005 | Dit boscomplex omvat vijf natuurreservaten (Nationaal Park Khao Yai, Nationaal Park Thap Lan, Nationaal Park Pang Sida, Nationaal Park Ta Phraya en Wildreservaat Dong Yai) en strekt zich uit over een afstand van 230 km van het Nationaal Park Ta Phraya in het oosten, niet ver van de grens met Cambodja, tot het Nationaal Park Khao Yai in het westen. Het gebied herbergt meer dan 800 diersoorten, waaronder 112 zoogdieren (met twee soorten gibbons), 392 vogelsoorten en 200 reptiel- en amfibiesoorten. Het boscomplex heeft een groot aantal tropische ecosystemen die belangrijk zijn voor het behoud van verschillende bedreigde soorten. | [7] |
| Boscomplex Kaeng Krachan | .jpg) |
Ratchaburi, Phetchaburi en Changwat Prachuap Khiri Khan 13° 14′ NB, 5° 5′ OL |
Natuurlijk: (x) |
482.225 | 2021 | [8] | |
| De oude stad Si Thep |  |
Phetchabun 15° 27′ 58″ NB, 101° 09′ 2″ OL |
Cultureel: (ii),(iii) |
- | 2023 | [9] | |
| Historisch park Phu Phra Bat |  |
Udon Thani 17° 43′ 52″ NB, 102° 21′ 6″ OL |
Cultureel: (iii), (v) |
575.976 | 2024 | [10] |
Locatie van werelderfgoed in Thailand. Rood: cultuurerfgoed, groen: natuurerfgoed.
Voorlopige nominatielijst
[bewerken | brontekst bewerken]Behalve erfgoed dat is ingeschreven op de werelderfgoedlijst, kunnen lidstaten een voorlopige lijst opstellen met erfgoed waarvan nominatie wordt overwogen. De nominaties voor de werelderfgoedlijst worden alleen in aanmerking genomen als deze eerst zijn vermeld in deze voorlopige lijst.[11] Eind juli 2024 waren zes objecten opgenomen in de voorlopige nominatielijst van Thailand.[12]
| Naam | Afbeelding | Locatie | Criteria | Oppervl. (ha) |
Jaar | Beschrijving | Bronnen |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wat Phra Mahathat Woramahawihan, Nakhon Si Thammarat |  |
Nakhon Si Thammarat 24° 47′ NB, 99° 57′ OL |
Cultureel: (i), (ii), (vi) |
137 | 2012 | [13] | |
| Monumenten, sites en cultuurlanschap van Chiang Mai, hoofdstad van Lanna |  |
Chiang Mai 18° 47′ 43″ NB, 98° 59′ 55″ OL |
Cultureel: (i),(ii), (iii),(vi) |
- | 2015 | [14] | |
| Phra That Phanom, en gerelateerde historische gebouwen en bijbehorend landschap |  |
Nakhon Phanom 16° 56′ 33″ NB, 104° 43′ 26″ OL |
Cultureel: (ii),(iv),(vi) |
- | 2017 | [15] | |
| Heiligdommen van Phanom Rung, Muang Tam en Plai Bat |  |
Buriram 14° 31′ 55″ NB, 102° 56′ 25″ OL |
Cultureel: (iii), (iv),(v) |
- | 2019 | ||
| Thaise natuurreservaten in de Andamanse Zee |  |
Ranong, Phang Nga, Phuket 9° 26′ 0″ NB, 97° 52′ 0″ OL |
natuur: (vii), (ix),(x) |
2021 | |||
| Songkhla en bijbehorende lagunenederzettingen | .jpg) |
Songkhla 14° 31′ 55″ NB, 102° 56′ 25″ OL |
Cultureel: (ii), (iv),(v) |
- | 2024 | [16] |
Verantwoording
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ World Heritage Properties in Thailand. UNESCO. Geraadpleegd op 30 juli 2024.
- ↑ Report of the Rapporteur. UNESCO (12 december 1991). Geraadpleegd op 2 november 2019.
- ↑ Historic Town of Sukhothai and Associated Historic Towns. UNESCO. Geraadpleegd op 28 mei 2010.
- ↑ Historic City of Ayutthaya. UNESCO. Geraadpleegd op 28 mei 2010.
- ↑ Thungyai-Huai Kha Khaeng Wildlife Sanctuaries. UNESCO. Geraadpleegd op 28 mei 2010.
- ↑ Ban Chiang Archaeological Site. UNESCO. Geraadpleegd op 28 mei 2010.
- ↑ Dong Phayayen-Khao Yai Forest Complex. UNESCO. Geraadpleegd op 28 mei 2010.
- ↑ Kaeng Krachan Forest Complex. UNESCO. Geraadpleegd op 26 July 2021.
- ↑ The Ancient Town of Si Thep. UNESCO. Geraadpleegd op 7 december 2019.
- ↑ Phu Phrabat, a testimony to the Sīma stone tradition of the Dvaravati period. UNESCO. Geraadpleegd op 29 juli 2024.
- ↑ Tentative Lists. UNESCO. Geraadpleegd op 23 juli 2012.
- ↑ Tentative Lists: Thailand. UNESCO (11 april 2024). Geraadpleegd op 30 juli 2024.
- ↑ Wat Phra Mahathat Woramahawihan, Nakhon Si Thammarat. UNESCO. Geraadpleegd op 28 August 2012.
- ↑ Monuments, Sites and Cultural Landscape of Chiang Mai, Capital of Lanna. UNESCO. Geraadpleegd op 10 april 2015.
- ↑ Phra That Phanom, its related historic buildings and associated landscape. UNESCO. Geraadpleegd op 9 maart 2017.
- ↑ Songkhla and its Associated Lagoon Settlements. UNESCO World Heritage Centre. Gearchiveerd op 27 april 2024. Geraadpleegd op 11 april 2024.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel List of World Heritage Sites in Thailand op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Anexo:Patrimonio de la Humanidad en Tailandia op de Spaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Externe links
- (en) The 5 UNESCO World Heritage Sites in Thailand [photos]. - Werelderfgoed in Thailand met foto's